Revaz Gachechiladze

“ქართული ენის სიწმინდისათვის ბრძოლისას ჩვენ, ბუნებრივია, უკუვაგდებთ ისეთ აშკარა ბარბარიზმებს, როგორიცაა ბალკონი, ფანტანი, ბასეინი, ჩაინიკი, პლაშჩი, ზონტიკი, სუმკა, პოლი, აკოშკა, რამკა, ჩაშკა, ვილკა და მათ ნაცვლად ვამჯობინებთ ქართულ სიტყვებს აივანი, ქოლგა, ჩანთა, იატაკი, ფანჯარა, ჩარჩო, ფინჯანი, ჩანგალი. სინამდვილეში ყველა ეს სიტყვა ქართულში ასევე სპარსულ-არაბულ-თურქულიდან შემოვიდა.
(ამ, აღმოსავლეთმცოდნისათვის სრულებით ბანალური, ინფორმაციის პირველად მოსმენა რიგით ქართველში რაღაც შოკისმაგვარს იწვევს ხოლმე. მინდა დავამშვიდო ჩემი თანამემამულეები ანალოგების მოშველიებით: რუსულში ნასესხობები არანაკლებია და მრავალი სიტყვის ეტიმოლოგიის დადგენისას ისინი მონღოლურიდან, თათრულიდან, გერმანულიდან და სხვა ენებიდან შესული აღმოჩნდება; ინგლისური ენის ლექსიკის ლამის ნახევარი ფრანგული ან ლათინური წარმოშობისაა; ძველთურქულის (ოსმალურის) ლექსიკის ოთხ მეხუთემდამდე სპარსული ან არაბული წარმოშობისა იყო და თურქული ენის გაწმენდის პროცესმა ეს წილი, უკეთეს შემთხვევაში გაამესამედა. მაგრამ არც ერთ ამ დიდ ერს ამის გამო არ განუვითარდა არასრულასოვნების კომპლექსი. მსოფლიოს თითქმის ყველა ენაში სიტყვათა სესხება და გათავისება წესია და არა გამონაკლისი. ამით ნებისმიერი ენა მხოლოდ მდიდრდება!)”
― რევაზ გაჩეჩილაძე, ახლო აღმოსავლეთი - სივრცე, ხალხი და პოლიტიკა

“იმპერია პოლიტიკურად შეიძლება მოკვდეს, მაგრამ მისი მემკვიდრეობა კიდევ დიდხანს არსებობდეს. რომის იმპერია ფაქტობრივად აღარ არსებობდა V საუკუნიდან, მაგრამ მისი სახელი აღმოსავლეთით და ჩრდილოეთით გადაადგილდა, ხოლო მის კანონებს საუკუნეების შემდეგაც იყენებდნენ. ოსმალეთის გაქრობიდან თითქმის ერთი საუკუნის შემდეგ, ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნების რიგში ოსმალური კანონმდებლობა კვლავაც გამოიყენება მიწათმფლობელობის, პირადი სტატუსის, უმცირესობათა უფლებების განსასაზღვრავად. ისრაელიც კი, რომელიც სულ სხვა ცივილიზაციის პროდუქტია, იძულებულია ცნოს მიწის ფლობის ოსმალეთის დროინდელი კანონმდებლობის ელემენტები.”
― რევაზ გაჩეჩილაძე, ახლო აღმოსავლეთი - სივრცე, ხალხი და პოლიტიკა