Γιώργος Γιαντάς's Blog: giorgogianta.blogspot.com

 

 

My romance novel "Tomorrow"(year of first edition in Greece 2015) is now published in English, edited by Μrs S. Fatourou and translated by Mrs. E. Vamvakas.

"The life of Anna Maria, a young pretty girl in Greece,
who is divided between the choices of her mother Stamatina
and what her heart really wants.
Many years later she lives a rich life, rich but empty of feelings,
until one day she has to make the choice of her life, to choose
between yesterday or ...tomorrow''

 https://www.amazon.de/-/en/George-Gia...

 https://www.goodreads.com/book/show/2...

 

 

 

 

Τα σχετικά βίντεο για ένα πλήρες κείμενο :Για το πως δημιουργώ την πλοκή:   • Φτιάχνω την πλοκή...  Για το πως δημιουργώ λογοτεχνικούς ήρωες, εδώ:    • Λογοτεχνικοί ήρωε...  Για το πως γράφω ένα ιστορικό μυθιστόρημα, εδώ:    • Γράφοντας ένα αντ...  

 

Τα σχετικά βίντεο για ένα πλήρες κείμενο : Για το πως δημιουργώ την πλοκή:    • Φτιάχνω την πλοκή...  Για το πως δημιουργώ λογοτεχνικούς ήρωες, εδώ:    • Λογοτεχνικοί ήρωε...  Για το πως γράφω ένα ιστορικό μυθιστόρημα, εδώ:    • Γράφοντας ένα αντ...  

 

Η δολοφονία ενός πολύ γνωστού δικηγόρου της Αθήνας, του Θέμη Αναγνώστου, γίνεται η αφετηρία για το ξετύλιγμα της ιστορίας του Γιώργου Γιαντά, μιας ιστορίας που μιλά για όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο, στους σκοτεινούς δρόμους της πόλης, αλλά και στα λαμπερά γραφεία των πολιτικών όταν οι πόρτες κλείνουν. Η δολοφονία αυτή θα φέρει στο φως μια υπόθεση διαφθοράς στην οποία εμπλέκονται άνθρωποι της νύχτας, δύο ομάδες του υποκόσμου με μεγάλη αντιπαλότητα για την γεωγραφική τους κυριαρχία, υπουργοί και πολιτικά στελέχη της κυβέρνησης, τρανσέξουαλ, αστυνόμοι και δικηγόροι που ψάχνουν να βρουν την άκρη του νήματος σε μια σειρά εκβιασμών, πράξεων εκδίκησης, δολοφονιών και μυστικών συμφωνιών.

Το δυνατό χαρτί του συγγραφέα είναι ο τρόπος που επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία του. Από την αρχή σχεδόν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι «καλοί» και οι «κακοί» της υπόθεσης, γνωρίζουμε ποιος έκανε τι ή τουλάχιστον έχουμε βάσιμες υποψίες για το ποιος κρύβεται πίσω από τις εγκληματικές ενέργειες. Σε αντιδιαστολή με το “who done it”, εδώ ψάχνουμε το γιατί, το “why done it”. Όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται στην ιστορία μας είναι γνωστά και κάθε ένα κρατά ένα κομμάτι από το παζλ που τη συνθέτουν. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι πώς ακριβώς συνδέονται μεταξύ τους και τα βαθύτερα κίνητρα που τα ωθούν να πράξουν. Και αυτό δε μειώνει στο ελάχιστο το σασπένς και την περιέργεια που νιώθει ο αναγνώστης. Η πλοκή είναι σφιχτή, η γραφή ρέει χωρίς καμία δυσκολία, οι σελίδες γυρίζουν γρήγορα και οι χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας είναι αληθινοί- έστω κι αν σε κάποια σημεία φαίνονται σα να βιάζονται να πουν πράγματα που σε πραγματικές συνθήκες θα ήθελαν το χρόνο τους να ειπωθούν- καθώς έχει φροντίσει να αναδείξει την ανθρώπινη πλευρά των «κακών» και να μιλήσει έστω και ακροθιγώς για τους βαθύτερους λόγους που τους οδήγησαν στον υπόκοσμο.

Ως προς την αφηγηματική προσέγγιση, ενδιαφέρον έχει η διαφορετική οπτική γωνία που διέπει τα κεφάλαια του βιβλίου. Ουσιαστικά διαβάζουμε την ιστορία μέσα από τα μάτια των διαφορετικών βασικών χαρακτήρων: του Τζίμη, της Βανέσας, της Βίκης, του Τσόχα, του αστυνόμου, της Νικόλ, του Αμερικάνου. Έτσι, σιγά- σιγά πλέκονται οι συνδετικοί κρίκοι της υπόθεσης, τα πρόσωπα συσχετίζονται, τα μυστικά αποκαλύπτονται και μπαίνουν σταδιακά τα πλακίδια του κύβου του Ρούμπικ στη σωστή τους θέση για να φέρουν στο φως την αλήθεια των γεγονότων.

Ο Γιώργος Γιαντάς κατάγεται από τη Λέσβο και έχει εκδώσει οχτώ μυθιστορήματα την τελευταία δεκαετία από τις εκδόσεις Λιβάνη, Υδροπλάνο και Συμπαντικές Διαδρομές, κάποια από τα οποία έχουν βραβευτεί.

 https://tovivlio.net/%CE%BF-%CE%BA%CF...

 

 

Τα τελευταία χρόνια τα αστυνομικά μυθιστορήματα που αποκαλούνται «ορθόδοξα» και είναι εμπνευσμένα από τα έργα της Άγκαθα Κρίστι και των Βρετανών ομοτέχνων της όλο και λιγοστεύουν. Και στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι πέντε ή δέκα ύποπτοι για μια δολοφονία, οι οποίοι ανακρίνονται ή παρακολουθούνται από την αστυνομία μέχρι να αποκαλυφθεί ο δράστης, συνήθως από έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ, όπως ο Ηρακλής Πουαρό, αποτελούν παρελθόν. Σήμερα, τα αστυνομικά μυθιστορήματα έχουν κοινωνικό περιεχόμενο και στα εγκλήματα που περιέχουν εμπλέκονται άνθρωποι της νύχτας, δικηγόροι, πολιτικοί και επιχειρηματίες.

Αυτό συμβαίνει και το μυθιστόρημα Ο κύβος του Ρούμπικ (εκδ. Υδροπλάνο) του Γιώργου Γιαντά, ο οποίος εργάζεται στο Λιμενικό Σώμα και έχει καταγωγή από τη Λέσβο και τη Χαλκιδική. Έχει εκδώσει άλλα εφτά βιβλία. Στην πρώτη σκηνή του μυθιστορήματος βλέπουμε τον εύπορο δικηγόρο Θέμης Αναγνώστου δολοφονείται με πυροβόλο όπλο έξω από το σπίτι του από έναν μοτοσικλετιστή. Στην επόμενη σκηνή, ο Τζίμης, άνθρωπος της νύχτας, βρίσκεται σ’ ένα υπνοδωμάτιο με τη Νικόλ, μια από τις ερωμένες του, ενώ η τηλεόραση μεταδίδει την είδηση της δολοφονίας του δικηγόρου. Έπειτα γνωρίζουμε την δικηγόρο Βίκη Βεραντζή, συνεργάτιδα του Αναγνώστου, που συζητάει με τον φίλο της, τον Ζορζ, πρώην δημοσιογράφο, ολίγον ποιητή, ζωγράφο και επίδοξο συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων, γενικά καλλιτέχνη, για τη δολοφονία του αφεντικού της και για κάποιον Δημοσθένη Ριζόπουλο, πολιτικό παράγοντα.

Όλοι αυτοί και αρκετοί άλλοι εμπλέκονται στην αστυνομική ιστορία που διαδραματίζεται στην Αθήνα και τοποθετείται στα όρια δύο διαφορετικών κόσμων, της νομιμότητας και της παρανομίας. Η δολοφονία του δικηγόρου κινητοποιεί έναν μηχανισμό μαφιόζων, πληρωμένων δολοφόνων, μπράβων, ανθρώπων που υπογράφουν συμβόλαια θανάτου, σε έναν ατέρμονα κύκλο με εκτελέσεις αντιπάλων, τολμηρά σόου σε νυχτερινά μαγαζιά, εταιρείες με μυστικά και παράνομες δοσοληψίες, όπου συμμετέχουν διεφθαρμένοι υπουργοί, εγκληματίες που δίνουν εντολές μέσα από τη φυλακή. Σημαντικό ρόλο στην ιστορία παίζουν η αμαρτωλή εταιρεία Telemedia και ο αρχινονός Τσόχας.

Υπάρχει κι ένας αστυνομικός, ο Κορκολάτος, ο οποίος με την ομάδα του επιχειρεί να ξεκαθαρίσει τα πράγματα που είναι πολύ μπερδεμένα εξαιτίας της ανάμιξης πολιτικών και πολιτευτών. Στο τέλος, κι αφού έχουν γίνει αρκετές εκτελέσεις μελών μαφιόζικων οργανώσεων που είναι ανταγωνιστικές, μια από τις ηρωίδες κατορθώνει να επιβιώσει και να συνεχίσει τη ζωή της έξω από την Ελλάδα.

Ο κύβος του Ρούμπικ είναι ένα καλογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στα σκοτεινά κυκλώματα της αθηναϊκής νύχτας και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Γιώργος Γιαντάς φαίνεται πως έχει μελετήσει εμβριθώς ανάλογα μυθιστορήματα, ελληνικά και ξένα, ώστε να γράψει το δικό του. Θα μπορούσε, πάντως, να μιλήσει και για την τύχη ορισμένων από τους ήρωές τους. Ας πούμε τι απέγινε ο Ζορζ, ο καλλιτέχνης;

 https://www.fractalart.gr/o-kyvos-toy...

 

 

 

Από τις πρώτες σελίδες του μυθιστορήματος Ο κύβος του Ρούμπικ, ο αναγνώστης παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις ζωές των ηρώων, τις οποίες συνδέει ένας μυστηριώδης ιστός που περιπλέκεται σε δύο κόσμους: στον κόσμο της νομιμότητας και στον κόσμο της παρανομίας. Ο Γιώργος Γιαντάς, συγγραφέας του εν λόγω πονήματος, περιγράφει αριστοτεχνικά τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, χρησιμοποιώντας με επιδεξιότητα το γνωστό παζλ του κύβου του Ρούμπικ.

Άνθρωποι της νύχτας που κυκλοφορούν με προσωπεία αθωότητας, γνωστοί δικηγόροι και πολιτικοί υπεράνω υποψίας, αστυνομικοί, επιχειρηματίες, τρανς προσωπικότητες κυκλοφορούν σε ετούτο το νουάρ μυθιστόρημα με τις απρόσμενες εξελίξεις και την ενδιαφέρουσα πλοκή. Η ιστορία εξελίσσεται μέσα από καθημερινά περιστατικά, δομημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβουν το μυστικό του αινίγματος.

Τα πρόσωπα, αν και ανήκουν στον υπόκοσμο, δείχνουν συχνά την ανθρώπινη τρωτή τους πλευρά φανερώνοντας τέτοια στοιχεία ευαισθησίας, που ο αναγνώστης αρχίζει να αναρωτιέται για την πραγματική ταυτότητα των ανθρώπων της διπλανής του πόρτας. Πιστεύω ότι σε ετούτο το λεπτό σημείο βρίσκεται και η ξεχωριστή αφηγηματική τέχνη του Γιώργου Γιαντά. Εισάγει τον αναγνώστη στη ροή μιας ιστορίας, στην οποία υπάρχει η αίσθηση της συμμετοχής. Πορεύεται και εκείνος με τους ήρωες, συμπάσχει, αγανακτεί, αγωνιά, επειδή τα πρόσωπα εκπέμπουν οικειότητα και η γλώσσα έχει αμεσότητα και λογοτεχνική χροιά.

Ένα νουάρ μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί, επειδή ξεχωρίζει στο είδος του.

Ας παρακολουθήσουμε μερικά αποσπάσματα:

…Πρόσκαιρα ο καιρός είχε γαληνέψει. Το φως του ήλιου ξεπρόβαλλε από τα αραιά σύννεφα, μέσα από αχτιδοσυρμές, φως δειλό και αβέβαιο, ασταθές, σαν τις ανθρώπινες ψυχές και τα πολύπλοκα γήινα παιχνίδια τους· ένας περίπλοκος κύβος από κόσμους και υποκόσμους, από πάθη και μίση, μεγαλοσύνες και μικρότητες· από προσδοκίες όπως των απλών ψηφοφόρων πως μέσα από τις εκλογές η κοινωνία θα γινόταν καλύτερη, πιο δημοκρατική και δίκαιη· από προσμονές για ένα καλύτερο αύριο με ίσες ευκαιρίες, καλύτερες δουλειές, με ισονομία, με δικαιοσύνη.

Και αλλού βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο περιγράφεται μια ερωτική σχέση:

…Η ορμή του Τζίμη κάμφθηκε από μια τρυφερότητα, κάτι πρωτόγνωρο, κάτι που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε βιώσει με γυναίκα. Η ανώτερη ομορφιά της Βίκης σχεδόν του επέβαλλε να είναι τρυφερός μαζί της. Τώρα δεν υπήρχε ίχνος αμφισβήτησης για όσα του είχε υποσχεθεί, όσα σχεδίαζαν να πραγματοποιήσουν. Η συνεύρεση ήταν και επισφράγιση της νέας αρχής, της καινούργιας ζωής, ενός αύριο στον κόσμο του φωτός και της νομιμότητας. Όταν η αίσθηση του χρόνου επέστρεψε, έγειραν αποκαμωμένοι κάτω από το σκέπασμα, αντικριστά ο ένας με τον άλλον. Την κοίταξε ξεθυμασμένος, ενώ εκείνη έψαξε με το χέρι της το κομοδίνο.
«Τι ψάχνεις;»
«Την τσάντα μου. Έχω τσιγάρα μέσα».
«Σε παρακαλώ… δεν θέλω να καπνίσεις, δεν σου πάει… τουλάχιστον όχι τώρα».
Η Βίκη χαμογέλασε. Του ένευσε εντάξει, όμως το χαμόγελό της είχε να κάνει με την ολική αλλαγή στην όψη του. Ο Τζίμης είχε μεταμορφωθεί σ’ ένα νεαρό αγόρι, είχε γυρίσει αρκετά στάδια πίσω, προτού τσαλακωθεί, πριν αλλοιωθεί από τη σκληρότητα και την παρανομία. Της θύμισε έναν συμφοιτητή στη σχολή, έναν συμπαθητικό και άβγαλτο νεαρό που μονίμως δυσκολευόταν να ξεπεράσει το τρακ και να τη φλερτάρει.

Ένα νουάρ μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί, επειδή ξεχωρίζει στο είδος του.

ΠΗΓΗ:  https://diastixo.gr/kritikes/elliniki...

 

 

Από τις πρώτες σελίδες του μυθιστορήματος Ο κύβος του Ρούμπικ, ο αναγνώστης παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις ζωές των ηρώων, τις οποίες συνδέει ένας μυστηριώδης ιστός που περιπλέκεται σε δύο κόσμους: στον κόσμο της νομιμότητας και στον κόσμο της παρανομίας. Ο Γιώργος Γιαντάς, συγγραφέας του εν λόγω πονήματος, περιγράφει αριστοτεχνικά τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, χρησιμοποιώντας με επιδεξιότητα το γνωστό παζλ του κύβου του Ρούμπικ.

Άνθρωποι της νύχτας που κυκλοφορούν με προσωπεία αθωότητας, γνωστοί δικηγόροι και πολιτικοί υπεράνω υποψίας, αστυνομικοί, επιχειρηματίες, τρανς προσωπικότητες κυκλοφορούν σε ετούτο το νουάρ μυθιστόρημα με τις απρόσμενες εξελίξεις και την ενδιαφέρουσα πλοκή. Η ιστορία εξελίσσεται μέσα από καθημερινά περιστατικά, δομημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβουν το μυστικό του αινίγματος.

Τα πρόσωπα, αν και ανήκουν στον υπόκοσμο, δείχνουν συχνά την ανθρώπινη τρωτή τους πλευρά φανερώνοντας τέτοια στοιχεία ευαισθησίας, που ο αναγνώστης αρχίζει να αναρωτιέται για την πραγματική ταυτότητα των ανθρώπων της διπλανής του πόρτας. Πιστεύω ότι σε ετούτο το λεπτό σημείο βρίσκεται και η ξεχωριστή αφηγηματική τέχνη του Γιώργου Γιαντά. Εισάγει τον αναγνώστη στη ροή μιας ιστορίας, στην οποία υπάρχει η αίσθηση της συμμετοχής. Πορεύεται και εκείνος με τους ήρωες, συμπάσχει, αγανακτεί, αγωνιά, επειδή τα πρόσωπα εκπέμπουν οικειότητα και η γλώσσα έχει αμεσότητα και λογοτεχνική χροιά.

Ένα νουάρ μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί, επειδή ξεχωρίζει στο είδος του.

Ας παρακολουθήσουμε μερικά αποσπάσματα:

…Πρόσκαιρα ο καιρός είχε γαληνέψει. Το φως του ήλιου ξεπρόβαλλε από τα αραιά σύννεφα, μέσα από αχτιδοσυρμές, φως δειλό και αβέβαιο, ασταθές, σαν τις ανθρώπινες ψυχές και τα πολύπλοκα γήινα παιχνίδια τους· ένας περίπλοκος κύβος από κόσμους και υποκόσμους, από πάθη και μίση, μεγαλοσύνες και μικρότητες· από προσδοκίες όπως των απλών ψηφοφόρων πως μέσα από τις εκλογές η κοινωνία θα γινόταν καλύτερη, πιο δημοκρατική και δίκαιη· από προσμονές για ένα καλύτερο αύριο με ίσες ευκαιρίες, καλύτερες δουλειές, με ισονομία, με δικαιοσύνη.

Και αλλού βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο περιγράφεται μια ερωτική σχέση:

…Η ορμή του Τζίμη κάμφθηκε από μια τρυφερότητα, κάτι πρωτόγνωρο, κάτι που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε βιώσει με γυναίκα. Η ανώτερη ομορφιά της Βίκης σχεδόν του επέβαλλε να είναι τρυφερός μαζί της. Τώρα δεν υπήρχε ίχνος αμφισβήτησης για όσα του είχε υποσχεθεί, όσα σχεδίαζαν να πραγματοποιήσουν. Η συνεύρεση ήταν και επισφράγιση της νέας αρχής, της καινούργιας ζωής, ενός αύριο στον κόσμο του φωτός και της νομιμότητας. Όταν η αίσθηση του χρόνου επέστρεψε, έγειραν αποκαμωμένοι κάτω από το σκέπασμα, αντικριστά ο ένας με τον άλλον. Την κοίταξε ξεθυμασμένος, ενώ εκείνη έψαξε με το χέρι της το κομοδίνο.
«Τι ψάχνεις;»
«Την τσάντα μου. Έχω τσιγάρα μέσα».
«Σε παρακαλώ… δεν θέλω να καπνίσεις, δεν σου πάει… τουλάχιστον όχι τώρα».
Η Βίκη χαμογέλασε. Του ένευσε εντάξει, όμως το χαμόγελό της είχε να κάνει με την ολική αλλαγή στην όψη του. Ο Τζίμης είχε μεταμορφωθεί σ’ ένα νεαρό αγόρι, είχε γυρίσει αρκετά στάδια πίσω, προτού τσαλακωθεί, πριν αλλοιωθεί από τη σκληρότητα και την παρανομία. Της θύμισε έναν συμφοιτητή στη σχολή, έναν συμπαθητικό και άβγαλτο νεαρό που μονίμως δυσκολευόταν να ξεπεράσει το τρακ και να τη φλερτάρει.

Ένα νουάρ μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί, επειδή ξεχωρίζει στο είδος του.

ΠΗΓΗ:  https://diastixo.gr/kritikes/elliniki...

 

 1o Book Q&A με ερωτήσεις που έλαβα και παρουσίαση ενός νουάρ υπό έκδοση...