Noura Abdelfattah's Blog: بنوتة مصرية

نسيت اكتب اللى اتعلمته فى نوفمبر او انشغلت ممكن فنستغل بقى ديسمبر ونكتب عن السنة كلها السنة دى كانت غريبة رغم ان كل الاحداث اللى حصلت فيها تقريبا متوقعة ومتخططلها لو تحرينا الدقة ،لكنها سنة بالنسبالى ايموشنال كدة ..سنة صادمة  كانت بدايتها مع خطوة لابد منها بالنسبة لاسرتنا لكنها خطوة صعبة فى توقيتها وفى باقى الحاجات اللى اترتبت عليها بعدها جت ولادة حمزة .. اللى للاسف بسبب الخطوة الاولى ماعرفتش استمتع بيها اوى زى عمر بل على العكس احساس الحمل الزايد والوحدة بقوا ملازمتى لليوم بعدها بدأت مواقف كتير عرفتنى ان ماقبل غير مابعد خالص وعرفتنى اد ايه الناس ممكن تتغير او  ممكن مع الوقت يظهر اللى جواهم.. اعتمدت على نفسى اكتر  ،عرفت انى اقدر اصمد حتى لو هتعب اوى ،  السنة دى كبرتنى اوى اوى نورة اللى فى اخر السنة  دى غير اى نورة عدت عليا قبل كدة! السنة دى علمتنى اقلل سقف توقعاتى  مش شرط اللى منتظراه من اللى قدامى  يقدر يعمله حتى لو كان اقرب الناس فبلاش ازعل او اعاتب او اخد جنب لأن هى دى الحياة  السنة دى علمتنى ان احساسى صح وانى لما ببقى مش مرتاحة لتعامل  حد فده صح حتى لو مش باينله أمارة مسيره مع الوقت هيطلع اللى جواه  السنة دى علمتنى ان الصح انى اعمل اللى يريحنى ..اخد قرارى وبعدين افكر اوصله للى حواليا ازاى ،مش زى ماكنت ماشية طول حياتى وعاملة حساب للى حواليا حتى لو ماعملتش اللى يريحنى .. اتعلمت ان دى مش أنانية  ... بالنسبة للسنة الجديدة فلسة مافكرتلهاش فى افكار وده بسبب انها خلصت على غفلة وانا مشغولة فى عيا العيال وختمت بتعبى انا كمان اهو

من أجمل الافلام اللى شوفتها الفترة الاخيرة الصراحة ،كمية مشاعر كتير اوى .. القصة حلوة الصراحة والبنت الصغيرة دى تمثيلها جميلنيجى بقى لاكتر الحاجات اللى لفتت نظرى ..اولا ان فيه مدارس للموهوبين معروفة كده والمدارس العادية بتكتشف الطالب الموهوب وبتعترف بسهولة انها مش مؤهلةللتعامل معاه وعندها استعداد تدى منحة للطالب لو مش معاه مصاريف المدرسة دىثانيا طريقة الاختلاف بين الجدة والخال..بيخرجوا من المحكمة المختصمين ليها يتكلموا عادى خالص كل واحد مفهم التانى ودوافعه لكنه شايف ان هو الاصح ..طريقة راقية للتعامل مش هقول انها عندهم ومش عندنا لانى شفت نزاعات صعبة عندهم بس عجبتنى الطريقة ونفسى اى نزاعات اسرية يبقى ده شكلها فيلم جميل 

زمان خالص ايام الجدود كانوا بيقولوا الراجل مايعيبوش الا جيبه،طالما قادر يصرف ويفتح البيت ويكفيه كل حاجة تتغفر وممكن تحتمل وتعدى.. بعد كده لما الستات بدأت تاخد حرية شوية وتختار وتوافق  بقى فيه مقياس مختلف او اكثر تحديدا لو تحرينا الدقة.. بقوا بيقولوا 3 عيوب لو مش فى الرجل اتجوزيه مايكونش بخيل ولا كداب ولا بتاع ستات.. هما عيوب خطيرة طبعا ومابتتعالجش فعلا لكن فكرة ان اى عيب تانى غيرهم يحتمل ده مش حقيقةامبارح قرأت مشكلة على الفيس مشكلة الزوج المتعلم فيها انه اذا خاصم فجر .. حتة عيب انا عن نفسى شايفة ان استحالة العشرة معاه.. حياة الناس مابتخلاش من الاختلاف والمشاكل  ولازم يبقى فى حدود لرد الفعل حدود الطرف التانى يبقى عارفها وعارف يتعامل معاها لما يغلط يعنى يبقى عارف انك بتتصالح بعتذار او بحضن او بهدية او بأكله اوغيره من طرق الصلح اللى الدنيا بعدها ترجع جميلة .. لكن فكرة ان الطرف التانى راجل ولا ست وخاصة الراجل لانه له القوامة ولو صد الست الدنيا بتتقفل فى وشها .. الطرف التانى لو مابيتصالحش باى طريقة وبياخد فى وشه كل الحاجات الحلوة ويخليك تبقى واقف متجمد مش عارف هتكمل ولا كده خلصت تقف محتاس قلبك هيقف على حسب كلام صاحبة المشكلة يبقى فين الأمان فين السكينة اللى هى اساس الجواز.. لما تحسى عند اى مشكلة ان السقف راح والامان طار وانك فى مهب الريح علشان غلطة او خلاف ايا كان هو ايه طالما مش خيانة يبقى ليها رجعة الصفة دى لو فى راجل وظهرت فى الخطوبة يبقى ماتكمليش وش 

معظمنا ان ماكنش كلنا صحينا النهاردة على خبر حزين وهو وفاة الفنان الشاب هيثم احمد زكى.. ماكنش جان وماكنش بطل  ولا حتى له فانز كتيرة .. ماكنش بيتكلم كتير ولا صوره ويومياته مالية السوشيال مديا .. كانت حياته هادية ماتعرفش عنه حاجة لانه ساكت ماتفتكروش اصلا الا اذا شفتله عمل فنى فتفتكره وتلقائى كده تفتكر ابو وامه ..وتترحم عليهم.ده انا حتى اول مرة اعرف ان له خطيبه من كلام المديا عنه وعن ظروف وفاته واللى كده زى كتير على فكرة ورغم كل ده  حزنى عليه كبير كبير جدا وزى برده ناس كتير مش مسألة وفاة شاب فى سن صغيرة بس لا فكرة الوحدة اللى بتخوف كتير وخلتهم متعاطفين معاه بنى ادم وحدانى مالوش اخوات امه توفت صغير جدا وابو توفى بعد مرض طويل شاركه لحظاته علشان يعيش بعدهم وحده ..فكرة انك تموت فى شقتك والبوليس يفتح الباب علشان حد قلق عليك او ريحه فى المكان قلقت جار دى فكرة مرعبة  فكرة انك تتعب وتبص حواليك ماتلاقيش اللى ينجدك او يمسك ايدك او يبص فى عينك ويغمضهم بعد ماتروح دى فكرة محزنة جدا جدا فكرة الموت فجأة دى كمان فكرة مرعبة ..المرض موجع اه بس بيدى جرس لكن الفجأة ده حاجة تحس انها ادتك الم يفوقك كده ويقولك اهو ..ورغم ان كتير بيموتوا فجأة لكن فى كل مرة بتصدم وغير بيتصدم  جنازة هيثم النهاردة ماكنش فيها اب او ام او ابن او اخ يمشوا وراه والله اعلم كان فيه اى اهل ولا لاء لكن فيها ناس كانوا اصحابه او زمايله او ناس عادية اتاخدت من المفجأة فمشيت وراه وطلعت جنازة هادية زى حياته الله يرحمه ويجمعه مع احبته فى الجنة ويزقنا حسن الخاتمة   

اكتوبر..اكتوبرى العزيز خرجت من الشهر ده بحاجات حلوة ودروس تقيلة ..

* اما تطق فى دماغك تعمل حاجة لنفسك قوم فورا واعملها ماتكسلش ،اصل المسؤوليات كتير ولو كسلت مش هتعمل حاجة او هتنسى اللى عاوزه من الأساس
*الصبر مش حاجة سهلة وطولة البال لو مش هبة اوخصلة فى البنى ادم بتحتاج لصراع طويييل مع النفس أقدر بمنهتى الأريحية اقول عليه جهاد وادينى بجاهد نفسى وربنا يعين
*علم النفس طلع مش حاجة رخمة اوى زى ماكنت متخيلة هو بس محتاج محاضر كويس بيتكلم زينا كده مش بيتفلسف ومحتاج تكون نفسيا مستعد تسمع او محتاج تسمع على حسب بقى
*لما تكون مخنوق اوى اى حاجة بسيطة ممكن تعملها هتريحك اى حاجة ان شالله تقوم تعمل كيكة

سبتمبر
اللى اتعلمته الشهر ده*ممكن جدا نكون واخدين فكرة سيئة عن شخص من تجارب الاخرين لكن لما نتعامل احنا فكرتنا تتغير .. ممكن يكون الشخص مظلوم وممكن يكون سيئ مع الاخرين لكن ربنا هديه ليك انت المهم اتعلمت ان ماليش الا اللى قدامى
*ماتفرجش على فيلم اجنبى حلو وممتع وعاوز تركيز مع عمر .. على الاقل لحد مايكبر لانه هيضيع الفيلم

كنت بتقرج على فيلم حرب كرموز من شوية  فى مشهد فى الفيلم محمود حميدة بيطلب من اللى فى القسم انهم يقولوا يارب.. فكل المجاميع بتبدأ تردد الكلمة ورا بعض ومع بعض وتتعزف الموسيقى التصويرية وبعدها السما بترعد وبتبرق والمطر بينزل لدرجة انهم ممكن يملوا منه زجاجة مية اللى محرومين منها فى كتير بيشوف المشهد ده اوفر ..هو بيحصل كده يعنى؟! .. انا واحدة من الناس مابشفش ده المشهد ده برغم الطريقة الميلودرامية اللى اتعمل بيها لكنه صح جدا .. 
فى عز الضيق لما بتقول يارب من قلبك وانت مؤمن  ان مافيش سبيل غيره بتفرج فى عز الخنقة لما تحس ان مافيش حاجة تشرح صدرك الا انك تصلى بترتاح فى عز الازمة لما تعجز ان تلاقى حل وتدعى حتى لو ماتحلتش انت بتهدا بتحس انك مش لوحدك    كلمة يارب دى كلمة ساحرة عمر ابنى عنده سنتين وكل حاجة بيخاف منها ، حبيت اقلل خوفه ده حاجة الهمتنى اعلمه ان كل مايخاف يقول يارب لحد ماحفظها ،ممكن مايبقاش فاهمها بس اكيد هتفضل جواه لحد مايكبر ويعرف يعنى ايه يارب

قررت انى اخر كل شهر هكتب الحاجات المستفادة بحيث انها ماتبقاش حكايات مريت بيها وبتعدى وخلاص لا على الاقل دروس طلعت بيها * لما تاخد قرار حاسس انه هيريحك او هيسعدك جازف ونفذه بسرعة قبل ما نفسك تبدأ تخوفك وترجعك خطوة لورا وقبل ما اللى حواليك يبدؤا يحبطوك بافكارهم ومخاوفهم اللى مهما كان غرضها نبيل وهو انهم خايفين عليك لكنها بتديك طاقة سلبية وبتخليك تفضل عايش تحت الضغط وانت شايف الحاجة اللى هتريحك قدام عنيك بس خايف تخطيلها
*لما تقرر تعمل حاجة تسعدك وانت عارف انها مش هتأذى حد ومش حرام ولاهى غلط يبقى توكل على الله واعملها وخليك واثق ان ربنا طالما عملت اللى عليك مش هيخذلك بالعكس هيقف جنبك جدا بس انت نفذ بس
* ربنا بيدى الحمل على قد الطاقة خد بالك جدا من النقطة دى علشان تعرف تكمل ، اعرف ان مهما الحمل تقل ومهما الضغط ذاد اوى انت قدها لان ربنا عارفك اكتر منك وعارف انك هتعدى منها بطريقتك 
*لما تحس انك تعبان او فى حاجة صعبة عليك ماتقعدش تجلد نفسك وتقول لنفسك انا فاشل علشان الاكتئاب ده حاجة واقفلنا على الباب وانت كده بتفتحه على مصرعيه.. عادى جدا انك ماتتوفقش طول الخط وعادى جدا انك تاخد خطوة لقدام النهاردة وبكرة ترجعلك خطوة وتقف محلك سر بعده وبعدين تتقدم خطوة يعنى خدها بالراحة  واعرف انك بتعمل اللى عليك فكافئ نفسك..(محتاجة قوة الحكاية دى قوة عصبية )
* تجربة الخلفة الاولى مختلفة تماما عن التانية ماتفكريش نفسك بقيتى استاذة 
*النرفزة والعصبية بيتعبونى اوى اوى حاسة ان هيجيلى الضغط وهو اصلا وراثة فى العيلة لازم اهدا شوية ماعرفش ازاى بس لازم اهدى 
* الدنيا فيها بلاوى كتير اوى اوى بس اغلبها بتبقى نتيجة لاختيارتنا الاولى .. لازم ندقق شوية
* ماحطش امل كبير على اللى حواليا مهما كان قريب علشان الخيبات ماتبقاش موجعة وعلشان كل واحد وله ظروفه
*الكتابة بتريح
* اما يحصل موقف انت طرف فيه واهلك كلهم اطراف اخرى فيه والمفروض ترضى حد ماتحاولش ترضى الكل ابدا علشان ده مستحيل عمليا حاول ترضى نفسك انت وتطلع بأقل الخسائر وهم يسووا امورهم مع نفسهم * ﻻزم فى سن معينة واعتقد انا شخصيا انها سن التلاتين.. لازم لو جه على الواحد راجل او فتاة سن 30 سنة وهى لسة فى بيت اهلها انها تستقل وتعيش وحدها 

فى جملة للدكتور احمد خالد توفيق مش فاكرة نصها  بالظبط بس فيما معناه يعنى انك بتوصل لفترة فى حياتك بتدور فيها على طبطبة الكبار اللى موجودبن فى حياتك .. السند والامان اللى بستمده منهم علشان تكتشف فجأة اناانت بقيت الكبار وماحدش بقى بيطبطب انت اللىى بتطبطب على الاصغر الجملة دى مسيطرة عليا ومش عارفة انام .. والمشكلة ان السبب اللى خلانى افكر فيها ممكن يبان تافه.  بس بقى خلاص هوس بالتسبالى .. انا عاوزة اقلع عمر ابنى البامبرز تافه صح ؟! بس والله دى تجربة مرعبة وكنت محتاجة سند فيها جدا .. ابص حواليا مالقاش الكبار اللى المفروض ياسندوا وفى بعض الحالات للمحظوظين بيتولوا العملية كلها كلهم اختفوا وانشغلوا بحالهم وسابونى مع تجربة رهيبة انى اقلعه واسيبه كده فى الشقة واتولى النضافة بقى مع ممارسة كل طقوس الحياة العادية ومطالبة انى ابقى هادية واتعامل بالراحة والابتسامة ماتفارقنيش! المشكلة انى لما بحتاس وبسأل زمايلى اللى مروا بيها بيساعدونى بتجاربهم اللى كان فيها حد بيساعدهم  اجى ابص الاقينى مش هعرف اهمل زيهم طب اودى حمزة فين .. اترعب واغمض عنيا واقول نامى لسة شوية !!! اجى اكبر دماغى احس جوايا بفزاعة ان امومتى كلها متوقفة على نجاحى انى اعلم ابنى الحمام .. اصلى لو ماعرفتش هيبقى ايه لزمتى ومين غيرى هيعلمه.. مأسااااه

كنت بتفرج النهاردة على حلقة من مسلسل أبو العروسة .. حلقة سبوع الحفيدة واحد من نسايب عبد الحميد اول مادخل السبوع ضحك من جمال الحفلة وقالهم انتم فعلا ناس بتعرف تفرحالجملة لفتت نظرى جدا الحقيقة من كتر ماهى صح جدا .. الناس اللى بتعرف تفرح دى فعلا رزق بتبقى معدية وناقلة للبهجة لكل اللى حواليها مهما كان حالهم ايهانك تعرف تعرف تفرح دى نعمة من ربنا مش عند كل الناس لما بصيت حواليا لقتنى تقريبا معرفش حد بيعرف يفرح .. انا نفسى أكاد أجزم انى مابعرفش افرحكل اللى حواليا بما فيهم انا بنعرف نزعل على حق وندى الزعل حقه ونجود كمان مابين العياط بقى والنرفزة والاكتئاب واعتزال الناس وغيره .. حاجة كدة بتاخدلها وقت معتبر وبتقدر تشد كل اللى حواليك فيها او تخليهم يسيبوك تتفلق من كتر مانت داخل فيها بكل جوارحكنيجى للفرح بقى والله مابياخد معانا وقت خالص اقلب اقلب كبيرنا نضحك شوية وبعدين نقول اللهم اجعله خير وننسى مابنعرفش نهيص لفرحتنا ولا نستقبلها كما يجب مع انها ضيف عزيز جدا ولذلك اقدر وبكل امانة اقول انا مابعرفش افرح ولا اعرف ناس بتعرف تعمل ده !