Emre Aracı

“Hayat Çaykovski için çok kıymetliydi. Bu pek çok açıdan ve bilhassa günlük tutmaktaki istekliliğinden hissedilirdi. Her günün onun için ayrı bir önemi vardı ve o güne sonsuza dek veda etmek, yaşadığı olayların bütün izlerini kaybetmek düşüncesi onu bir hayli mutsuz ederdi. Unutkanlığın belli belirsizliğinden bazı şeyleri kurtarmak ve gelecekte zaman içerisinde yaşadığı playları tekrardan hatırlayabilmek düşüncesi onu oldukça teselli etmekteydi. Yaşlılığında başka kimsenin anlayamacağı bu kısa skeçlerden ve parça ğarça notlardan geçmişin mutluluklarını yeniden inşa etmenin kendisine büyük bir zevk vereceğine inanıyordu. Kosa ve mükemmel olması gerekmeyen türde not alma şeklini tercih etmişti, çünkü düşünce ve hislerini daha detaylı ve yoğun bir şekilde kaydettiği çocukluk ve grnçlik yıllarının günlüklerini okuyunca biraz kendisinden utanmıştı. O zamanlar ona enteresan, çok büyük ve önemli gözüken duygu ve düşünceler, artık bomboş, anlamsız ve gülünç geldiği için ileride sadece olayların detaylarını yorumsuz bir şekilde kağıda dökmeye karar verdi. İçeriğinden hayal kırıklığına uğrayarak gençliğinde tuttuğu bütün günlükleri yok etti (Modest Tchaikovsky, The Life and Letters of Peter Ilich Tchaikovsky, s. 139).”
― Emre Aracı, Çaykovski İstanbul'da