Arzu Altınanıt's Blog

Mürsel Çavuş’un Bookinton’daki yazısını onun izniyle aşağıda paylaşıyorum. Emeğe saygı çağrısı açısından çok değerli bir çalışma. Her yeni çevirimde özellikle belli kitap satış sitelerinde aynı sorunu yaşayan bir çevirmen olarak farkındalık yaratacağına inandığım / ümit ettiğim bu yazı benim için çok değerli. Özellikle sektörün içinde olan kişilerin bunca emeğe bu kadar saygısız davranıyor olması gerçekten çok üzücü. Bu sorunu ele aldığın Mürsel Çavuş’a çok teşekkür ederim.

Not: Bütün edebiya...

Hayvanlara ne kadar düşkün olduğumu beni tanıyanlar çok iyi bilir. Bir böceğe bile zarar vermemek için taklalar atarım. Yaralı, muhtaç, aç sokak hayvanlarına yardım edebilmek için kendimi paralarım. İmkânım olduğunda vahşi bir hayvana bile dokunmaktan çekinmem. Tükürülmeyi göze alıp bir lamayla burun buruna gelmişliğim bile var. Neyse ki tükürmedi :). Ama söz konusu kuşlar oldu mu ben ben olmakta çıkıyorum. Çok ama çok ileri düzeyde kuş hobim var; değil canlılarına yaklaşmak, fotoğraflarına baka...

Sarah Winnam çok severek çevirdiğim bir yazar. Alt metinlerin çok olduğu, çok duygu yüklü kitaplar yazan bir yazar. Çevirdiğim ilk kitabı Teneke Adam‘dı. Ardından Tanrı Tavşanken‘in redaksiyonunu yapmış ve ikisini de çok sevmiştim. Son olarak A Year of Marvellous Ways‘i çevirdim. Bu kez hissettiğim duygular inanılmaz çelişkiliydi. Hatta çeviri boyunca, “Ben ne çeviriyorum?” diye sorup durdum kendime. Hani bir film izlersiniz, ne olduğunu tam kavrayamazsınız ama bir o kadar da hoşunuza gi...

Bir çeviri daha bitti. Bu kez çok farklı bir çalışma oldu benim için çünkü uzun yıllar sonra ilk kez kurgu dışı bir kitap çevirdim. Kurgu dışı çok sıkılacağımı düşündüğümden hep uzak durduğum bir çalışmaydı (yıllar önce çevirdiğim iki kitap hariç) ama Okakura Kakuzo’nun Çay Kitabı adlı eserini çevirmek isteyip istemediğimi soran, birlikte çalışmaktan o kadar keyif aldığım iki isimdi ki geri çeviremedim. İyi ki de geri çevirmemişim. Yoksa bu kadar keyifli, bana bu kadar çok şey katan bir çal...

Elim günlerdir klavyeye gidip geliyor. Bir yanım, “Sus, yazma,” diyor, diğer yanım bunun büyük bir saygısızlık olduğunu söylüyor.

Yeni bir çeviriye başladım. Bu kez kurgu dışı bir kitap çeviriyorum. Kurgu dışı üçüncü çevirim. İlki artık piyasada bile değil, ikincisi henüz çevirmenim diyemediğim günlerde bir arkadaşımın ricasını üzerine yapılan bir çalışma. Basıldıktan sonra yayınevinin telifini ödemediği ortaya çıktığından onun da bir önemi kalmadı. Ama bunun kaderi öyle olmayacak çünkü i...

Dün akşam bir Amy Harmon çevirisi daha teslim ettim. Tersyüz ve Bir Başka Mavi‘den sonra üçüncü Amy Harmon çevirim bu. Sonsuz+1‘in redaksiyonunu da sayarsak elimden geçen dördüncü kitabı.

Amy Harmon çevirmeyi seviyorum. Her ne kadar aşk kitapları yazarı olarak tanınsa da her kitabında gerçekle bir bağlantı, öğretici bir nokta var. Tersyüz‘de Shakespeare vardı, Bir Başka Mavi‘de ise tarihten alıntılar. Kurgusal bir anlatı gerçekle harmanlandığında daha bizden, daha etkili oluyor bence. Böyle d...

Yazının aslı Kayıp Rıhtım‘da, görsel de o sayfadan alınmıştır.

Kimi eserleri yıllar, hatta yüzyıllar sonra okunan başyapıtlardan biri yapan, onların evrensel olmaları ve her çağa hitap etmeleri bence. 2016 yılında çevirdiğim, İthaki ve Yabancı Yayınları’ndan çıkan Jane Eyre de bu başyapıtlardan biri. Çağın düzenini, ilişkilerini, yaşam biçimini yansıtırken sergilediği feminist duruş, edebiya...

Dün son çevirim hakkında yazarken ondan önce teslim ettiğim çevirimle ilgili hiçbir şey yazmadığımı fark ettim. (Burada iç ses devreye girer: “O dönemde çeviri teslim ettiğine dua et, yazı yazmak aklına gelecek halde miydin?”) Oysa çok severek çevirdiğim bir eserdi Etaf Rum’ın ilk kitabı olan A Woman is No Man.

Kitabın girişinde Maya Angelou’dan yapılmış şu alıntı var: İçinde anlatılmamış bir hikâye taşımaktan daha büyük bir ıstırap yoktur.

Ve Audre Lorde’nin şu sözü: Bize öğretile...

Yaşadığımız toplum dışına çıktığımızda hangimiz bizi rahatsız eden önyargılarla karşılaşmıyoruz? Ülkemiz, dinimiz, alışkanlıklarımız, âdetlerimiz, köklerimiz yüzünden hangimize önyargıyla yaklaşılmıyor?

İşte son çevirdiğim kitap da bunlara değiniyor. Bizden farklı olanları nasıl dışladığımızı, hatta nasıl aşağıladığımızı gözler önüne seren bir kitap… İşitme engelli yazar Ann Clare LeZotte’nin yazdığı Show Me A Sign. On dört yaş üstü okurlar için yazılmış bir “genç yetişkin” kitabı.

Torba Barınağında seni ilk gördüğümde on beş günlüktün, gözlerin bile yeni açılmıştı. Aşkımız o gün başladı aslında. Henüz meme emdiğin için o gün alamadım seni ama hemen hemen her gün ziyaretine geldim. Babanın haberi bile yoktu, sürpriz olacaktın. Ondan gizli saklı aldım yatağını, mamanı, mama kaplarını, tasmanı ve oyuncaklarını. Bir aylık olduğunda barınaktan telefon geldi. Annen artık sizi emzirmiyordu ve yemeğine ortak olduğunuzda dövüyordu. “Hâlâ istiyor musunuz?” dediler. Hemen gittim...