Έφυγες, δίχως να ρωτήσεις. Αναίτια και βιαστικά, αποφάσισες να  στερήσεις τη μορφή σου από όλους · κλείδωσες τον πόνο σου μακριά από τα  μάτια μας, καθώς στα δικά σου βάραινε η σκιά του θανάτου. Απομείναμε  ασάλευτοι, να κοιτάζουμε το χρόνο που ξεμάκραινε στο ρολόι της ζωής σου.Σε κάθε του χτύπο, έχανες και μιαν ανάσα. … Συνέχεια ανάγνωσης →