Απώλεια φόβων ανθρώπινων οι λέξεις του Γουόρντσγουορθ. Ποιος άραγε φοβάται την πολύφωνη μοναξιά, όταν έχει καταφέρει να την μεταμορφώσει σε απέριττη μοναχικότητα;


Κατοικούσ’ εκεί που ανθρώπου πόδι δεν επάτησε,δίπλ’ αποκεί που έπινε νερό το περιστέρι,μια κοπελιά που κανένανε δεν είχε να την κανακεύεικαι την αγάπαγαν, αλήθεια, πολύ λίγοι.
Βιολέτα ήτανε πλάι σε μουσκλιασμένη πέτραμισοκρυμμένη από το μάτι.Ωραία σαν τ’ άστρο που μονάχο τουψηλά στον ουρανό φέγγει.
Έζησε άγνωστη και λίγοι μάθανεπότε άφησε η Λουκία την τελευταία πνοή της.Τώρα αναπαύεται στο τάφο της και μόνομονάχα εμένανε μου λείπει κάτι.
Κατοικούσε WILLIAM WORDSWORTH [1770-1850] Μετάφραση: Ανδρέας Αγγελάκης


Lucy
She dwelt among the untrodden ways 
   Beside the springs of Dove, 
A Maid whom there were none to praise 
   And very few to love 

A violet by a mossy stone 
   Half hidden from the eye 
Fair as a star, when only one 
   Is shining in the sky. 

She lived unknown, and few could know 
   When Lucy ceased to be; 
But she is in her grave, and oh, 
   The difference to me