(Από παλιότερο post.)

Στη λογοτεχνία, ποτέ μην ακολουθείς μονολιθικούς κανόνες. Ποτέ μην παύεις να πειραματίζεσαι με τα πάντα: με τη μορφή, με την ιστορία, με την αισθητική.

Η λογοτεχνία πρέπει να ξυπνά το μυαλό, και του συγγραφέα και του αναγνώστη. Αν δεν το κάνει αυτό, αν αφήνει το μυαλό να πέφτει σε αποχαύνωση, τότε δεν είναι καλή. Λογοτεχνία που της λείπει η φαντασία δεν μπορεί να είναι τίποτα περισσότερο από μέτρια.