Ένας από τους λόγους που μου αρέσουν τα βιβλία με τον Dray Prescot (για τα οποία έχω γράψει εδώ και εδώ) είναι ο τρόπος που κινείται η αφήγηση. Και θα δώσω ένα παράδειγμα:

Ο Dray Prescot πετά με την αεράκατό του προς κάποιο προορισμό. Βλέπει καθοδόν ένα φλεγόμενο χωριό. Σκλαβέμποροι καβάλα σε γιγάντια πουλιά ρίχνουν γάντζους αρπάζοντας τους περίτρομους χωρικούς. Ο Dray Prescot σκέφτεται: Δεν είναι δική μου δουλειά· έχω άλλη δουλειά τώρα. Αλλά τελικά δεν μπορεί να εγκαταλείψει τους χωρικούς....