Γράφοντας, φτάνεις σ’εκείνο το σημείο της ιστορίας που πλέον δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι τι θα γίνει παρακάτω αλλά η ίδια η ιστορία, το ίδιο το κείμενο, σ’το υποδεικνύει, και δεν έχεις ούτε στιγμή αμφιβολία για τα γεγονότα που περιγράφεις… Αυτό ‒ όταν δεν χρειάζεται πια να σκέφτεσαι αλλά απλά δρας ‒ είναι ένα από τα πιο επιθυμητά αποτελέσματα της όλης διαδικασίας.

Και, όχι, δεν νομίζω ότι γίνεται να φτάσεις εκεί έχοντας κάνει σχεδιάγραμμα πλοκής από πριν, γιατί το σχεδιάγραμμα κάνει τ...