Εξαρτάται τι έχει γράψει και ποιός το έχει γράψει. Με τον ορισμό αυτό, κάλλιστα μπορεί να μιλήσει κανείς για το ρηχότατο Μισός Βασιλιάς αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί κι ένα απ' τα πρώτα το Ημερολόγιο της Άννα Φρανκ, ή το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα. Εξαρτάται σε ποιό είδος ανήκει το συγκεκριμένο υποείδος και τι πρεσβεύει ο συγγραφέας ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος. Είναι ένας Στίρνερ που γράφει γιατί το κάνει για τη δική του απόλαυση επειδή δε μπορεί να το κρατήσει μέσα του ή είναι ένας Σενέκας που σκοπό έχει το συνάνθρωπο;

Ή μπορεί να είναι απλά και ένα στρατευμένο τρολ...

Αλλά δεν με ενδιαφέρει εμένα αυτό - δηλαδή, το ποιόν του καθενός. Απλά εμένα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ τυχαίνει να μη μου αρέσουν οι ιστορίες ενηλικίωσης. Αυτό λέει και το συγκεκριμένο post, και γιατί.

Αν αναφέρεστε σε ΄μενα με τον όρο τρολ, με συγχωρείτε που το σχολίασα, αλλά απ' τη στιγμή που το γράψατε δίνετε το δικαίωμα του σχολιασμού. Θα φροντίσω ωστόσο να μην επαναληφθεί.

Σεβαστή η άποψη σας.