Είμαι ένα πολυφορεμένο τραγούδι. Ένα σανίδι που πάλιωσε κάτω  από σόλες αδιάφορες. Ανάμεσα σε τρύπια καλύμματα καναπέδων, με αποφορά γερασμένων ονείρων σέρνω το σώμα μου. Σε τσακισμένα έπιπλα ακουμπώ τη μοναξιά μου. Κάποτε, έκανε ζέστη μέσα μου, ήλιο και κίτρινους πανσέδες. Τα ρόδα στα διάφανα βάζα γύρευαν να κοιμηθούν κάτω από το χάδι μου … Συνέχεια →