Όταν γράφεις ένα μυθιστόρημα και είσαι στην αρχή ακόμα, μην προσπαθείς να διακρίνεις το τέλος. Είναι μάταιο. Είναι λάθος.

Δες το σαν μια μακριά πεζοπορία. Από την αρχή του ταξιδιού δεν γίνεται να αγναντέψεις το τέλος. Μπορείς μόνο να αγναντέψεις ώς ένα σημείο στο βάθος του δρόμου. Τα υπόλοιπα είναι άγνωστα· τα ανακαλύπτεις καθώς πηγαίνεις. Το μόνο που ξέρεις είναι η γενική κατεύθυνση που θα ακολουθήσεις. Ξέρεις περίπου πού θα καταλήξεις· δεν ξέρεις πώς ακριβώς θα είναι το μέρος όταν φτάσεις...