Τους τελευταίους μήνες κάνω κάτι που είχα πολύ καιρό να κάνω. Γράφω μια σειρά όπως ήταν ο Άρμπεναρκ ή το Παιχνίδι των Ράζλερ. Δηλαδή, μια σειρά που είναι, κατά βάση, μια πελώρια ιστορία χωρισμένη σε κομμάτια, απλά επειδή πρέπει κάπως να τη χωρίσεις. Το ένα κομμάτι, όμως, ακολουθεί αναπόσπαστα το άλλο· δεν διαβάζονται από μόνα τους. Μου είχε λείψει να γράψω μια τέτοια σειρά.

Κατά τα άλλα, δεν μοιάζει και πολύ με τον Άρμπεναρκ ή το Παιχνίδι των Ράζλερ. Διαδραματίζεται, κατ’αρχήν, σ’ένα σκηνικό...