Στη λογοτεχνία μού αρέσουν οι παράξενες, λαβυρινθώδεις πλοκές, και αυτές πάντα γράφω. Δεν μπορώ να γράψω αλλιώς: Ακόμα κι όταν θέλω να γράψω κάτι πιο… ευθύγραμμο, πάντα καταλήγω να γράφω κάτι πιο λαβυρινθώδες.

Και με εκπλήσσει που βλέπεις σε πολλά βιβλία περί συγγραφής (αλλά και σε εργαστήρια συγγραφής) να διδάσκουν πώς να φτιάχνεις στερεοτυπικές, συγκεκριμένες πλοκές. Πλοκές που στην αρχή πρέπει να γίνει αυτό, στη μέση τούτο, και στο τέλος εκείνο ‒ και αυτό ήταν, αυτή είναι η ιστορία....