(Επανάληψη από παλιότερο post.)

Στην Ελλάδα πάσχουμε από μια περίπτωση αηδιαστικής ηττοπάθειας. Ακόμα και προτού μας χτυπήσει η πανούκλα της Κρίσης σαν καλοστημένη ενέδρα φασιστόκαυλων λαμόγιων, πάντοτε φαινόταν να πιστεύουμε ότι τα ελληνικά προϊόντα και έργα τέχνης είναι, για κάποιο λόγο, δευτεροκλασάτα, οι Έλληνες πάντα λιγότεροι καλοί από τους ξένους. Και πάντα – ή, τουλάχιστον, σε πάρα πολλές περιπτώσεις – οι Έλληνες παραγωγοί και δημιουργοί έχαναν τη διάθεσή τους από το γενικότερο αρνητικ...