زمان خالص ايام الجدود كانوا بيقولوا الراجل مايعيبوش الا جيبه،طالما قادر يصرف ويفتح البيت ويكفيه كل حاجة تتغفر وممكن تحتمل وتعدى.. بعد كده لما الستات بدأت تاخد حرية شوية وتختار وتوافق  بقى فيه مقياس مختلف او اكثر تحديدا لو تحرينا الدقة.. بقوا بيقولوا 3 عيوب لو مش فى الرجل اتجوزيه مايكونش بخيل ولا كداب ولا بتاع ستات.. هما عيوب خطيرة طبعا ومابتتعالجش فعلا لكن فكرة ان اى عيب تانى غيرهم يحتمل ده مش حقيقةامبارح قرأت مشكلة على الفيس مشكلة الزوج المتعلم فيها انه اذا خاصم فجر .. حتة عيب انا عن نفسى شايفة ان استحالة العشرة معاه.. حياة الناس مابتخلاش من الاختلاف والمشاكل  ولازم يبقى فى حدود لرد الفعل حدود الطرف التانى يبقى عارفها وعارف يتعامل معاها لما يغلط يعنى يبقى عارف انك بتتصالح بعتذار او بحضن او بهدية او بأكله اوغيره من طرق الصلح اللى الدنيا بعدها ترجع جميلة .. لكن فكرة ان الطرف التانى راجل ولا ست وخاصة الراجل لانه له القوامة ولو صد الست الدنيا بتتقفل فى وشها .. الطرف التانى لو مابيتصالحش باى طريقة وبياخد فى وشه كل الحاجات الحلوة ويخليك تبقى واقف متجمد مش عارف هتكمل ولا كده خلصت تقف محتاس قلبك هيقف على حسب كلام صاحبة المشكلة يبقى فين الأمان فين السكينة اللى هى اساس الجواز.. لما تحسى عند اى مشكلة ان السقف راح والامان طار وانك فى مهب الريح علشان غلطة او خلاف ايا كان هو ايه طالما مش خيانة يبقى ليها رجعة الصفة دى لو فى راجل وظهرت فى الخطوبة يبقى ماتكمليش وش