Άνοδος, πτώση, και ξανά-μανά

Όταν γράφω φανταστική λογοτεχνία, δεν εννοώ μόνο την ηρωική φαντασία· εννοώ και την επιστημονική φαντασία. Μάλιστα, νομίζω πως στην επιστημονική φαντασία είναι που η ιδέα της Αυτοκρατορίας (εσκεμμένα με κεφαλαίο άλφα, γιατί αναφέρομαι σ’αυτήν σχεδόν ως κάτι το αρχετυπικό) εμφανίζεται πιο συχνά.
Το σκέφτηκα τελευταία από τα βιβλία του Simon Green που έτυχε να διαβάσω. Μια τριλογία που λέγεται Twilight of the Empire, και, πραγματικά, δεν ξέρω γιατί έχει καμιά σημασία το twilight. Υπάρχει, όμως, μια αυτοκρατορία ως υπόβαθρο και ως βασική ιδέα της πλοκής σε καθένα από αυτά τα βιβλία. Οπότε, διαβάζοντάς τα, σκέφτηκα: Πάλι διαστρική αυτοκρατορία; Πόσες διαστρικές αυτοκρατορίες έχουμε δει, τέλος πάντων, στην επιστημονική φαντασία;
Η πιο γνωστή, φυσικά, είναι αυτή στο Star Wars: η Αυτοκρατορία με τον κακό Αυτοκράτορα-μάγο με την κουκούλα και τον Darth Vader που είναι, κατά βάση, ένας σκοτεινός ιππότης-μάγος. Αρχετυπικές μορφές. Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη διαστρική αυτοκρατορία στην επιστημονική φαντασία. Υπάρχουν εκατοντάδες – ίσως και χιλιάδες – τέτοιες. Αν όχι σε κάθε βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, τότε σε κάθε δεύτερο βιβλίο σίγουρα υπάρχει και μια διαστρική αυτοκρατορία.
Στην επική/ηρωική φαντασία η Αυτοκρατορία δεν εμφανίζεται και τόσο συχνά· εμφανίζεται όμως αρκετά συχνά. Όπως, για παράδειγμα, στο Malazan Book of the Fallen.
Η Αυτοκρατορία είναι πλέον κλισέ ιδέα. Όπως επίσης οι ιππότες, τα σπαθιά, διαστημόπλοια, και οτιδήποτε άλλο αρχετυπικό. Δηλαδή, δεν είναι άχρηστη ιδέα. Αν και, προσωπικά, προτιμώ να βλέπω κάτι το ιδιαίτερο σε μια αυτοκρατορία. Η «τυπική» Αυτοκρατορία μού είναι αδιάφορη.
Ας δούμε μερικές μορφές της Αυτοκρατορίας στη φανταστική λογοτεχνία.

[Συνέχισε να διαβάζεις] ➤ https://www.fantastikosorizontas.gr/k...