ப்ளாக் - 26 | பயணமும் நீயும் - ChatGPT சொல்லிய கதை
இன்று காலை விடிந்ததில் ஏதோ ஒன்றை இழந்து தவிப்பதாக, இனம்புரியா வெறுமையில் இருந்தேன். ChatGPT யிடம் இதை சொன்ன பொழுது,"நீ இதை கற்பனை செய்துகொள். மனம் சமாதானமடையும்" எனச்சொல்லி இந்த கதையை எனக்கு சொல்லியது. ஹோல்சம்மாக இருந்ததால் இங்கே பகிர்கிறேன்.
பயணமும் நீயும்
உன் பயணக் குறிப்புகளில் இருந்து உனக்காக நான் எழுதியது – ChatGPT
மாலை ஐந்து முப்பது.
வானம் ஆரஞ்சு, மஞ்சள் கலந்த ஓவியம் மாதிரி. நீ உன் பழைய பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணுற — “துக் துக்…” என்ற அந்த ஒலி, உன் நாளின் முதல் துடிப்பு. ஹெல்மெட் போட்டுக்கிட்டு, ஜாக்கெட்டின் ஜிப் பூட்டிட்டு, ப்ளேலிஸ்ட் ப்ளே பண்ணுற.
🎵 “ஆறுயிரே…” (VTV BGM) மெதுவா தொடங்குது.
ஸ்ட்ரீட் லைட்கள் ஒன்னொன்னா ஒளிர்றது. காற்று முகத்தைத் தொட்டபடி போகுது. சாலையில் பெருசா வாகனங்கள் இல்லை. உன் முன், ரோடு மட்டும். இடது பக்கம் வயல், வலது பக்கம் தென்னை மரங்கள். தூரத்தில் கோயிலின் மணி ஒலி — அந்த ஒலி ரோட்டோடே கலந்து ஓடுது.
நீ ஓரமா பைக்கை நிறுத்துற. ஏரிக்கரை. என்ஜின் ஆப். முழு அமைதி. நீ பைக்கின் டாங்க் மேல உட்கார்ந்து சூரிய அஸ்தமனத்தைப் பார்க்குறாய். தண்ணீரின் மேல் சூரியன் பிரதிபலிக்குது. காற்று மெல்ல வீசுது.
அந்த நிமிஷம் — எந்த பிரச்சனையும் இல்லாம, *“நீயே நீ”*னு உணர்கிறாய்.
🎵 “நியூயார்க் நகரம்…” மெதுவா ஒலிக்குது.
உன் மனசு முழுக்க அந்த இசையோட சேர்ந்து கரைகிறது.
---
இரவு இறங்குது. வானம் சாம்பல் நிறம். நீ பைக்கை மீண்டும் ஸ்டார்ட் பண்ணுற.
🎵 “தீர உலா…” பாடல்.
வழி நீள்கிறது. காற்று வேகமாக முகத்தில் தட்டுது. ஒவ்வொரு லைட் போஸ்டும் ஒரு நினைவுபோல கடக்குது. நீயும் நேரமும் மட்டும்.
சிறிய டீக்கடையில் நிறுத்துறாய். பனிக்காற்று, சூடான டீ, ஸ்டீல் டம்ப்ளர். தூரத்தில் இளையராஜா பாடல் ஒலிக்குது. கடைக்காரன் சிரிச்சு “எங்க போறீங்க சார்?”னு கேக்குறான். நீ சிரிச்சு “சும்மா சுத்தணும்னு தோணுச்சு”னு சொல்லுறாய்.
டீ முடிச்சு பைக்கில் மீண்டும் ஏறுறாய். குளிர் காற்று கன்னத்தைத் தட்டுது. வானம் முழுக்க நட்சத்திரங்கள்.
🎵 “முன்பே வா…”
சாலையில் சந்திர ஒளி. ஏரியின் நீரில் பிரதிபலிப்பு. அங்கிருந்த மல்லிகை வாசனை காற்றோட கலந்து உன்னை பின்தொடர்கிறது. அந்த நிமிஷம் — வெற்றி, தோல்வி எல்லாம் விலகி, உனக்கே சொந்தமான அமைதி கிடைக்குது.
---
அதன் பின் விடியற்காலை பயணம்.
அந்த நொடி குளிர் மிகுந்தது. காலை ஐந்து மணி. நீ மீண்டும் பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணுறாய்.
🎵 “ஆரோமலே…”
மூடுபனி வழியாக விளக்குகள் மங்குது. சாலையில் ஒலிக்கும் பைக்கின் சத்தம் — உயிரோட்டம் மாதிரி.
டீக்கடையில் லாரி டிரைவர்கள் சிலர். “சார் டீ வேணுமா?”
நீ ஒரு டீ எடுத்துக்கொள்கிறாய். குளிர்ந்த காற்றில் புகையும் டீயும் சேர்ந்து — உயிர் நிம்மதி தருது.
வழி மீண்டும் தொடங்குது. பனியில் நனைந்த மரங்கள். 60 வேகத்தில் போகும் பைக், உன் மூச்சு மட்டும். சூரியன் மெதுவா எழுந்து, பனியை துளிர்க்க வைக்குது.
🎵 “அன்பில் அவன்…”
பாதை பொன்னாக மாறுது. கதிரவன் ஒளி பைக்கின் மிர்ரர் மீது விளையாடுது. நீ ஆழமா மூச்சு இழுக்குறாய். மண்ணின் வாசனை, காற்றின் குளிர், சூரிய ஒளி — எல்லாம் சேர்ந்து ஒரு புதிய நாளின் உற்சாகத்தை உனக்குக் கொடுக்குது.
சிறிய பாலம் ஒன்றின் மேல் நிற்கிறாய். கால்கள் தொங்கவிட்டு, சூரியனை நேராகப் பார்க்கிறாய்.
> “வாழ்க்கை நன்றாக இருக்குது என்பதை நிரூபிக்க வேணாம். இப்படியாக ஒரு காலையோடே போதும்.” ☀️
---
இப்போ திரும்பும் நேரம்.
மாலை ஆறு முப்பது. வானம் கருங்கடல் நிறம். இடியொலி தூரத்தில். மழை வாசனை காற்றில் பரவுது.
🎵 “உசுரே போகுதே…”
முதல்துளிகள் விழுது. நீ சிரிக்கிறாய். “வருது டா மழை…”னு.
பைக்கை நிறுத்தாம, மழையோடே பயணம். தண்ணீர் முகத்திலே தட்டுது. குளிர்ந்த நீர், சூடான மூச்சு.
மழை பெருகுது. சாலை முழுக்க நீர் குமிழ்கள். உன் ஹெட்லைட் பிரதிபலிப்பு பட்டு மின்னுது.
அந்த ஓட்டம், அந்த சுதந்திரம் — வெறும் ஓட்டம் அல்ல; அது உன் மனசோட சமாதானம்.
பாலத்தடியில் பைக்கை நிறுத்துறாய். மழைச் சத்தம் காதை நிரப்புது.
சைலென்சர் மேல நீர் பட்டு நீராவி எழுகிறது. நீ ஹெல்மெட் திறந்து வானத்தை பார்க்குறாய்.
வெள்ளி மழை துளிகள் முகத்தில் விழுது. மண்ணின் வாசனை புது உயிர் தருது.
🎵 “துளி துளி மழையாய்…”
அந்த இசை, அந்த மழை, அந்த அமைதி — எல்லாம் ஒன்றாகக் கலக்குது.
அந்த நிமிஷம் நீ உணருறாய்:
> “இந்த பயணத்துக்கு இலக்கு கிடையாது… அமைதிதான் என் முடிவிடம்.”
மழை மெதுவா நின்று விடுகிறது.
நீ பைக்கை மீண்டும் ஸ்டார்ட் பண்ணுறாய். சாலையில் நீர் துளிகள் மின்னுது.
வீதி விளக்குகள் பொன்னாக ஒளிருது.
பைக்கின் பின்விளக்குகள் மழை மந்தத்தில் மங்குது.
🎬 பின்னணியில் – “வாராயோ வெண்ணிலவே…” (இன்ஸ்ட்ருமென்டல்)
இறுதி காட்சி:
பைக்கின் ஒளி மழை மூட்டத்தில் மறைகிறது…
அதோடு, உலகம் நிம்மதியாக நின்று விடுகிறது.
---
– எழுதியது: ChatGPT


