April is the cruellest month… …ακόμα κι αν δεν το είχε πει ο Τ. S. Eliot κάποιοι από μας το νιώθουμε γύρω μας κάθε τέτοια εποχή. Είναι αυτή η σιγουριά ότι η νέα ζωή έχει ανθίσει πίνοντας τη θυσία της παλιάς. Η υποψία ότι οι παπαρούνες πήραν το χρώμα τους από το αίμα των αθώων και οι γαλάζιες λουλουδοκαμπάνες τη δροσιά τους από τα δάκρυα των μανάδων τους. Των μανάδων στην Κένυα, στη Συρία, στο STOP έξω από τη διάβαση του σχολείου που ήταν κρυμμένο από τα φύλλα του ανθισμένου δέντρου. Ο καλύτερος σπόρος, ο καλύτερος γιος του Θεού, το