Τάσος ’s review of Χαμένες διαδρομές > Likes and Comments

Αγαπώ πολύ τη γραφή του Τάσου...θα το διαβάσω οπωσδήποτε

Σε ευχαριστώ πολύ,, Μαρία.

Τι είναι, άραγε, μια «χαμένη διαδρομή»; Ένας δρόμος που δεν πήραμε ποτέ; Ένα βλέμμα που δεν ανταποδώσαμε; Μια ευκαιρία που αφήσαμε να φύγει;
Το βιβλίο αυτό δεν απαντά ευθέως καιγι’ αυτό ακριβώς μας κερδίζει. Μας βάζει να νιώσουμε, να αναρωτηθούμε, και να ψάξουμε βαθειά μέσα μας.
Θα μπορούσε να είναι απλώς μια ιστορία μυστηρίου. Ή ένα θρίλερ με ψυχολογικά στοιχεία. Θα μπορούσε να είναι ένα αισθηματικό μυθιστόρημα με ένταση. Ή μια αφήγηση για το πώς ο χρόνος και η ενοχή αλλάζουν τους ανθρώπους. Το εντυπωσιακό με το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ότι είναι όλα αυτά μαζί — και με έναν τρόπο που ρέει φυσικά, χωρίς να γίνεται ποτέ φλύαρο ή επιτηδευμένο.
Στο κέντρο της αφήγησης βρίσκεται ο Παύλος Σταματίου, ένας άνθρωπος που κουβαλάει ενοχές, απώλεια και μυστικά. Απέναντί του, σχεδόν σαν καθρέφτης, βρίσκεται η Κάτια Βαρβάκημια νεαρή γυναίκα που αναζητά απαντήσεις, όχιμόνογια τονθάνατο τωνγονιώντης, αλλάγια το ποια τελικάείναι η ίδια.
Στην διαδρομή του επίσης, συναντά και τη Μαίρη, μια ψυχολόγο που έχει τις δικές της πληγές. Οι τρεις αυτοί ήρωες μπλέκονται σ’ ένα δίκτυο αναμνήσεων, ονείρων και ανομολόγητων αληθειών. Όμως το πιο ανατριχιαστικό στοιχείο είναι ότι... μερικές φορές δεν ξέρεις αν κυνηγάς εσύ το παρελθόν ή εκείνο εσένα. Το βιβλίο κινείται ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν, ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και τη Νίκαια, στον θάνατο και την αγάπη, στο όνειρο και την πραγματικότητα. Είναι μια ιστορία εσωτερικής αναζήτησης, μια κατάδυση στη μνήμη, ένα ταξίδι συμφιλίωσης – με τους άλλους, αλλα και με τον εαυτό μας.
Με απλό, κινηματογραφικό λόγο, ατμοσφαιρικά σκηνικά και πολύ ανθρώπινους διαλόγους, το μυθιστόρημα μιλά για τη μετατόπιση του τραύματος στο χρόνο, για το πώς η απώλεια δεν τελειώνει ποτέ όταν αφήνεις ερωτήματα αναπάντητα.

Πόσο εύκολο είναι πράγματι να ζητήσεις συγγνώμη… αν ο άλλος έχει ήδη φύγει;
Πόσα από τα όνειρά μας είναι μηνύματα που αρνούμαστε να ακούσουμε;
Και τελικά, μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά, όταν εστω και μια φορα έχουμε χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια μας;
Σε αυτά και αλλα και ακόμα περισσοτερα, θα κληθει ο αναγνωστης να απαντησει κατά την διαρκειααναγνωσης του εργου.