“Who controls the past,’ ran the
Party slogan, ‘controls the future: who controls the present
controls the past.’ And yet the past, though of its nature alterable,
never had been altered. Whatever was true now was
true from everlasting to everlasting. It was quite simple. All
that was needed was an unending series of victories over
your own memory. ‘Reality control’, they called it: in Newspeak,
‘doublethink’.

مطابق شعار حزب "آنکه که به گذشته مسلط بود به آینده نیز مسلط میشد. انکه بر حال مسلط بود بر گذشته مسلط میشد"لیکن گذشته علی رغم سرشت تغییر پذیرش هرگز تغییر نکرده بود. هرچه اکنون حقیقت داشت از بیکران تا بیکران زمان حقیقت میماند. خیلی ساده بود. فقط به پیروزی های پایان ناپذیر بر حافظه شخصی نیاز داشت. اسمش را گذاشته بودند "تسلط بر واقعیت". در زبان نوگفتار "پنداردوگانه" نامیده میشد.”