“Νύχτα, νύχτα... βαθειά κολυμβήθρα για όλους!
Η νύχτα τους ευνόησε, οι ανταύγειες της φωτιάς τους φώτιζαν όλους με τρόπο ελλειπτικό και μυστηριώδη, ο αέρας έκλαιγε σαν ύαινα έξω απ' τα παράθυρα, τα τρία παιδιά της Μύρας αποκοιμήθηκαν γλυκά και η Πολυξένη έφερε ψημένα κυδώνια σε μαύρη λειωμένη ζάχαρη.”