“فرخنده می‌گوید: به عقیده من آدمیزاد یک درخت چه کنم است؟ »درخت چکنم!» در شیراز که خودتان یک روز وصفش را کردید و گفتید آدمهای سرگردان زیر این درخت می‌نشینند و می‌گویند چه کنم؟ و گفتید معروفست که سعدی این درخت را در مسجد نو شیراز کاشته.
سیمین لبخند می‌زند: نه جانم. از من بشنو. آدمیزاد درخت یقظین است، درخت روشنگری و بیداری...”