“Kaymakamın göğüs cebinde bir "açılış söylevi" vardı yazılı. Çıkarıp onu okuyacaktı. Ama bir yandan da biriken kalabalığa bakarak karasız kalıyordu. Yazılı söylev okumağa değer miydi? Yazısız bir konuşma daha uygun düşmez miydi? Yanlışını mı bulacaklardı? Kurtuluş Savaşı'ndan, şimdi üzerine bastığımız toprakların kanla sulandığından, bize zincir vurulamayacağından, bizim ta ezelden beri özgür yaşamış olduğumuzdan, soyumuzdan sopumuzdan, komünistlere düşmanlığımızda...Hiç hazırlık yapmadan rahat rahat söz edebilirdi.”