“Κουβάλησε δυο δυο, τέσσερα τέσσερα, έξι έξι, τα βιβλία του πατέρα και του παππού του με τελετουργικό τρόπο στην αυλή του σπιτιού. Έφτιαξε σορούς εδώ και εκεί, τα περιέχυσε με πετρέλαιο με μεγάλη προσοχή και τα έβαλε φωτιά.
Στην αρχή ο μάυρος καπνός της κηροζίνης δεν άφηνε τις φλόγες να ξεχωρίσουν, αλλά μετά από λίγο, όσο περνούσε η ώρα, άρχισαν να λάμπουν νικηφόρα, σε έντονο κίτρινο χρώμα, στο χρώμα που ο λαός λέει πως είναι το χρώμα της απελπισίας.”