“كان يا ما كان
كان فيه عصفور
قلبه صغير
ريشه قصير
حلمه يرفرف بره السور
كان إنسان من طين ، من نور
كان بيدور ع اللى يخضر
قلب الناس القاسى البور
كان ياما كان قلب الحدوتة رق و حن
على البنوتة فى زمن اتجن
زمن الناس فى قلوبها وحوش
زمن الغاب و الناب و وشوش
تحزن غش و تضحك زور
كان ياما كان أحلام بضفاير قلب و بس
ذنبها إيه لو قلبها طاير حب و حس
بنوتة فى حدوتة تنام
و بتجرى وراها الأيام
هى و كل بنات الحور”