“عصرها، موسیقی و چایی و آلاچیق‌ها
بی تو محزون است آوای خوش عاشیق‌ها

در تو گیرایی مرموزی‌ست ای ماه بزرگ
می‌كِشی و می‌كُشی دل را در این تعلیق‌ها

دو به دو، حتی كبوترها مرا دق می‌دهند
خسته‌ام از جمع‌های بی تو، از تفریق‌ها”