“Άπλωσα τα μπράτσα μου, την αγκάλιασα, γύρεψα τα χείλια της, και τότε νιώσαμε πως ήμασταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. Ένιωθα σαν το φρούτο που γούρμασε. Ήθελα να παίζουν όργανα και να χορέψω, να πω λόγια που άλλοτες δεν περνούσαν απ' το λογισμό μου. Όμορφη που είναι η νιότη σαν έχεις αγάπη!”