Mariam > Mariam's Quotes

“If you want to know what a man's like, take a good look at how he treats his inferiors, not his equals.”
― J.K. Rowling, Harry Potter and the Goblet of Fire

“სადღაც ავცდით ერთმანეთს დახლართულ ლაბირინთში და სხვადასხვა სივრცეში მოვხვდით. ეტყობა ადამიანური ხუთი გრძნობა
საკმარისი არაა იმისთვის, რომ ერთმანეთის სივრცეს მივაგნოთ.”
― Jemal Karchkhadze, მდგმური

“The best thing, though, in that museum was that everything always stayed right where it was. Nobody'd move. You could go there a hundred thousand times, and that Eskimo would still be just finished catching those two fish, the birds would still be on their way south, the deers would still be drinking out of that water hole, with their pretty antlers and they're pretty, skinny legs, and that squaw with the naked bosom would still be weaving that same blanket. Nobody's be different. The only thing that would be different would be you. Not that you'd be so much older or anything. It wouldn't be that, exactly. You'd just be different, that's all. You'd have an overcoat this time. Or the kid that was your partner in line the last time had got scarlet fever and you'd have a new partner. Or you'd have a substitute taking the class, instead of Miss Aigletinger. Or you'd heard your mother and father having a terrific fight in the bathroom. Or you'd just passed by one of those puddles in the street with gasoline rainbows in them. I mean you'd be different in some way—I can't explain what I mean. And even if I could, I'm not sure I'd feel like it.”
― J.D. Salinger, The Catcher in the Rye

“Certain things, they should stay the way they are. You ought to be able to stick them in one of those big glass cases and just leave them alone.”
― J.D. Salinger, The Catcher in the Rye

“მეცნიერებას არ სჯერა, თითქოს ღმერთს თიხისგან გამოეძერწოს ადამიანი და მერე სული შთაებეროს.
იქნებ ეს ერთი იმ შემთხვევათაგანია, როცა მეცნიერება არ ცდება.
იმიტომ, რომ შეუძლებელია ყველანი თიხისგან ვიყოთ გამოძერწილი. თიხა საამისოდ მეტისმეტად ბუნებრივი მასალაა.”
― ჯემალ ქარჩხაძე

“ხვალ” არ არსებობს. “ხვალ” მეოცნებეების მოგონილი ილუზიაა. “ხვალ” ყოველთვის ერთი დღის სავალზეა “დღეისგან”. და რამდენიც არ უნდა ვიაროთ, მუდამ ერთი დღის სავალზე იქნება. ჯერ არ დაბადებულა კაცი “ხვალ” რომ საკუთარი თვალით ენახოს… სინამდვილეში არსებობს მხოლოდ დღევანდელი დღე. ცხოვრება დღევანდელი დღეების ჯამია. არ არსებობს არც “ხვალ”, არც “გუშინ”. მხოლოდ ის არსებობს, რასაც ვგრძნობ. გუშინდელი დღეც დღევანდელი დღეა; ოღონდ სადღაც, სხვა სივრცეში დევს და ვერ ვხედავთ. დრო მკვდარი ცნებაა…ჩვენ ამ წუთს ვართ ყველგან, საცა “ვიყავით” და საცა “ვიქნებით”.”
― ჯემალ ქარჩხაძე

“There are two ways to get rid of an anxiety monster,my friend-you either have a bath or a nap.”
― Andrew Kaufman, All My Friends are Superheroes

“რატომ ბრუნდება ადამიანი ყოველთვის უკან? ან რის მიხედვით აგნებს იმას, რაც "საკუთარის" სახელითაა ცნობილი? რატომ სულ პირდაპირ არ მიდის? რა ძალა მოქმედებს ასეთი, რა ბიძგი, რა იმპულსი?ვინ მისცა ადამიანს ეს ბიძგი და იმპულსი? და თუ ვინმემ მისცა, რატომ ისეთი ბიძგი არ მისცა, რომ ადამიანს არასდროს აზრად არ მოსვლოდა, უკან დაბრუნება თუ შეიძლება და სულ პირდაპირ ევლო, ერთხელ აღებული გეზით? რით ხელმძღვანელობს ის, ვინც იმპულსებს არიგებს? რას ეყრდნობა მისი არჩევანი? შემთხვევითობას? მიზანდასახულობას? ანდა რამდენად ძლიერია ადამიანში უკან დაბრუნებისკენ მიდრეკილება? არ შეგვიძლია, გადავლახოთ ეს მიდრეკილება და მთელი სიცოცხლე ვიაროთ წინ, ერთ მიმართულებით?
მაშინ ჯერ კიდევ არ იყო ცნობილი, რომ ყველაფერი უკან ბრუნდება და, საერთოდ, სამყაროს არსებპბა მარადიული უკან დაბრუნებაა.”
― ჯემალ ქარჩხაძე

“ვინ იცის, თვითმკვლელობისას, დროის იმ თითქმის არარსებულ მონაკვეთში, რომელიც რევოლვერის სასხლეტის დაშვებასა და ცნობის წართმევას შორისაა, კაცს საშინელი, ყოვლისდამთრგუნველი სურვილით უნდება საიკვდილოდ აშვებული ტყვიის უკან დაბრუნება და ტყვია კი არ კლავს, არამეს იმის განცდა, რომ ეს სურვილი ამაოა და აღარაფრის უკან დაბრუნება აღარ შეიძლება.”
― ჯემალ ქარჩხაძე

“მაგრამ უბედურება ისაა, რომ ამ ძუნწად გამოყოფილ დროსაც ვერ ვიყენებთ ისე, როგორც საჭიროა. ათასჯერ უკან მობრუნებულები, ათასმეერთეჯერ კიდე უკან ვბრუნდებით და ათასჯერ ნანახს ათასმეერთეჯერ ვნახულობთ იმის მაგივრად, რომ სულ წინ ვიაროთ, ყოველი ახალი ნაბიჯი ახალ ცოდნაში ჩავდგათ და ამ მცირე დროში, რომელიც მოგვეცა, რაც შეიძლება მეტი პასუხი ჩავტიოთ.”
― ჯემალ ქარჩხაძე

“ცხოვრება კი არ იცვლებოდა. ცხოვრება ძველებურად დუნე იყო, უსახური და მოსაწყენი. ვინ იცის, იქნებ იცვლებოდა კიდეც, იქნებ თავდაპირველი ჩანაფიქრის მიხედვით, მძაფრი და ბობოქარი ცხოვრება უნდა გაევლო და აბელმა თვითონვე შეცვალა იგი თავისი რომელიმე ნაბიჯით, რომელიც იმის ნაცვლად, რომ მარჯვნივ გადაედგა, მარცხნივ გადადგა? თუ არჩევანი მართლა შენს ხელთაა და შენი მომავლის შეცვლა შეგიძლია, მაშინ უნდა იცოდე კიდეც, როგორია ეს მომავალი, რომელსაც შეცვლას უპირებ. იქნებ არც ღირდეს შეცვლა? ამ კითხვაზე რომ პასუხი გაიცეს, ან წარწერები უნდა იყოს გზაჯვარედინზე, ან არადა, უნდა შეგეძლოს ერთდროულად გრძელი გზითაც წახვიდე პურის მაღაზიაში და მოკლე გზითაც. თუ შედარების საშუალება არ მოგეცა, ვერასოდეს ვერ გაიგებ, შენ თვითონ იღებ გადაწყვეტილებას და, საითაც მოგესურვება, იქით დგამ ნაბიჯს თუ შენს არჩევანს რაღაც უცხო ძალა წარმართავს, რაღაც უცხო ძალა გაიძულებს იმ გზით იარო, რომელიც იმთავითვე გაიჭრა შენთვის.”
― ჯემალ ქარჩხაძე

“I was never one to patiently pick up broken fragments and glue them together again and tell myself that the mended whole was as good as new. What is broken is broken - and I'd rather remember it as it was at its best than mend it and see the broken places as long as I lived. ”
― Margaret Mitchell

“The whole world can't lick us but we can lick ourselves by longing too hard for things we haven't got any more - and by remembering too much.”
― Margaret Mitchell, Gone with the Wind

“What’s broken is broken—and I’d rather remember it as it was at its best than mend it and see the broken places as long as I live…I’m too old to believe in such sentimentalities as clean slates and starting all over.”
― Margaret Mitchell, Gone with the Wind

“If Gone With the Wind has a theme it is that of survival. What makes some people come through catastrophes and others, apparently just as able, strong, and brave, go under? It happens in every upheaval. Some people survive; others don't. What qualities are in those who fight their way through triumphantly that are lacking in those that go under? I only know that survivors used to call that quality 'gumption.' So I wrote about people who had gumption and people who didn't.”
― Margaret Mitchell, Gone with the Wind

“Until you've lost your reputation, you never realize what a burden it was or what freedom really is.”
― Margaret Mitchell, Gone with the Wind

“You're so brutal to those who love you, Scarlett. You take their love and hold it over their heads like a whip.”
― Margaret Mitchell, Gone with the Wind

“Estragon: We always find something, eh Didi, to give us the impression we exist?

Vladimir: Yes, yes, we're magicians.”
― Samuel Beckett, Waiting for Godot

“Let us do something, while we have the chance! It is not every day that we are needed. Not indeed that we personally are needed. Others would meet the case equally well, if not better. To all mankind they were addressed, those cries for help still ringing in our ears! But at this place, at this moment of time, all mankind is us, whether we like it or not. Let us make the most of it, before it is too late! Let us represent worthily for one the foul brood to which a cruel fate consigned us! What do you say? It is true that when with folded arms we weigh the pros and cons we are no less a credit to our species. The tiger bounds to the help of his congeners without the least reflexion, or else he slinks away into the depths of the thickets. But that is not the question. What are we doing here, that is the question. And we are blessed in this, that we happen to know the answer. Yes, in the immense confusion one thing alone is clear. We are waiting for Godot to come -- ”
― Samuel Beckett, Waiting for Godot

“Have you not done tormenting me with your accursed time! It's abominable! When! When! One day, is that not enough for you, one day he went dumb, one day I went blind, one day we'll go deaf, one day we were born, one day we shall die, the same day, the same second, is that not enough for you? They give birth astride of a grave, the light gleams an instant, then it's night once more.”
― Samuel Beckett, Waiting for Godot

“ESTRAGON: Don't touch me! Don't question me! Don't speak to me! Stay with me!
VLADIMIR: Did I ever leave you?
ESTRAGON: You let me go.”
― Samuel Beckett, Waiting for Godot

“We always find something, eh Didi, to let us think we exist?”
― Samuel Beckett, Waiting for Godot

“We wait. We are bored. (He throws up his hand.) No, don't protest, we are bored to death, there's no denying it. Good. A diversion comes along and what do we do? We let it go to waste. Come, let's get to work! (He advances towards the heap, stops in his stride.) In an instant all will vanish and we'll be alone more, in the midst of nothingness!”
― Samuel Beckett, Waiting for Godot

“one day I am gonna grow wings
a chemical reaction
hysterical but useless
hysterical and a let down”
― radiohead

“...things get broken, and sometimes they get repaired, and in most cases, you realize that no matter what gets damaged, life rearranges itself to compensate for your loss, sometimes wonderfully.”
― Hanya Yanagihara, A Little Life

“And he cries and cries, cries for everything he has been, for everything he might have been, for every old hurt, for every old happiness, cries for the shame and joy of finally getting to be a child, with all of a child's whims and wants and insecurities, for the privilege of behaving badly and being forgiven, for the luxury of tenderness, of fondness, of being served a meal and being made to eat it, for the ability, at last, at last, of believing a parent's reassurances, of believing that to someone he is special despite all his mistakes and hatefulness, because of all his mistakes and hatefulness.”
― Hanya Yanagihara, A Little Life

“რამაზ კინგკონგი ჩემი უსაყვარლესი დრაგმეითი იყო. და თუ ბუნებაში არსებობს ცნება „ქართული ოცნება“, რამაზ კინგკონგი ამ ცნების სრული ოპოზიტი იყო, ნამდვილი ქართული კოშმარი: სომეხი, ბარიგა და გეი. პლუს ზონდერად ნამუშევარი.”
― Zura Jishkariani, საღეჭი განთიადები: Sugar Free

“პანიკა ყოველთვის იყო.
სამყარო მასში ჩაისახა. დიდი აფეთქება აფექტური მდგომარეობაა. სამყარო ცხოვრობს ამ პანიკით. ბუნების ხმები, რომლებიც ასე ამშვიდებს მთებში დასასვენებლად წასულ ადამიანს - სინამდვილეში პლანეტარული პანიკის ხმაა, პატარა მწერებისა და ბაქტერიების თვითგადარჩენის, ბრძოლებისა და სიკვდილი ძახილი.”
― Zura Jishkariani, საღეჭი განთიადები: Sugar Free

“თავდაპირველად იყო პანიკა. სხეულის გრეხა გადარჩენის კონვულსიებში, უკან - სიბნელის ჭაობი, წინ - თვალისმომჭრელი მტკივნეული სინათლე.”
― Zura Jishkariani, საღეჭი განთიადები: Sugar Free

“I killed a plant once because I gave
it too much water. Lord, I worry
that love is violence.”
― José Olivarez, Citizen Illegal