Ece Yiğit > Ece's Quotes

“Bazen de saygıdeğer abilerim ablalarım, dünyası yerle bir olur insanın. Hayat, fazla kafa yormadan idare etmeyi sağlayan bütün anlamlarını yitiriverir. En akıllıca saydığınız fikirlerinizin saçmalığını, en içten duygularınızın, yapmacıklığını kavrarsınız. Aslında hiçbir konuda bir fikriniz bulunmadığını, aslında hiç kimseye karşı bir şey hissetmediğinizi ve tüm evrenin de size karşı aynı gaddarca kayıtsızlık içinde olduğunu. Hep gözünüzün önünde durduğu halde o güne dek her nasılsa yok saymayı başardığınız bu gerçeği fark ettiğiniz anda ilahi işleyişi de çözmek üzeresiniz demektir.”
― Alper Canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar

“...Sanki her seyin mantiksizligina kendini ikna edebilirse,yasananlari gercek olmaktan cikarabilecekti.”
― Alper Canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar

“Ben aşkı hayattan çok ölüme benzetirim... ve insan bir kere ölür.”
― Alper Canıgüz, Cehennem Çiçeği

“Ne var ne yok?"
"Zor bir soru. Pek emin değilim ama tahminimce her şey var ve yokların içinde saklı.”
― Alper Canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar

“İnsanın Tanrı’yı görmeye katlanamadığı için ışığa ihtiyaç duyduğu gibi tuhaf bir fikre kapılıverdim. Karanlık Tanrı’nın ta kendisiydi. Size şahdamarınızdan daha yakın, her yerde olan ve gören, her zaman sizi sarmalayan başka kim olabilirdi ki? Siz onu göremezdiniz, çünkü ışığın ardına saklanırdı.”
― Alper Canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar

“Hiçbir şey, hiçbir zaman daha iyiye gitmezdi. Sadece insan için daha rafine sarhoşluk yöntemleri geliştirmek mümkün olabilirdi.”
― Alper Canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar

“İnsan yüreği bir sarkaç gibidir işte böyle. İstediği noktaya ulaştığı anda tüm hızıyla tam tersi tarafa kaymaya başlar.”
― Alper Canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar

“Ben devrik cümle bile kuramazdım. Kuramazdım, çünkü korkardım. Sorumluluklarım vardı. Akranlarım bozuk bir Türkçeyle gül gibi anlaşırken, bütün o gramer kurallarının anasını ağlatarak bildirişirken, giriş gelişme ve sonuç kavramlarından bihaber, rastgele bölünmüş paragraflarla kompozisyon yazarken, ben... Ben kendime ihanet eder cümlenin öğelerine sadık kalırdım. Ömrüm düzgün cümleler halinde geçti. Bilmeden bazı hatalar yapmışımdır tabii. Bilsem... Bilsem anlamı öldürür yine de cümleyi kurtarırdım. Oysa şimdiki halime bak. Kelimeler kifayetsiz kalıyor, dilbilgisi sırnaşık! Saçmasapan cümleler kuruyorum ve duyduğum mutluluk bana kaygı ile karışık bir utanç veriyor!”
― alper canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar

“Sonra yine bahar gelecek, yaz gelecek. Tekrar eden şeyler bizi tekrar tekrar sevindirecek.”
― Barış Bıçakçı, Bizim Büyük Çaresizliğimiz