Eetgestoord Quotes

“Toen ik heel, heel diep in mijn eetstoornis zat en geplaagd werd door een zware depressie, was mijn allergrootste angst om vermist te raken. Niet omdat ik bang was dat iemand met onzuivere intenties mij wat aan zou willen doen. Dat zou me werkelijk aan mijn reet roesten. Nee, mijn grootste angst was dat er vermissingsposters zouden worden verspreid, met daarop de tekst: 'Vermist: Charlotte Simons. Roepnaam Lotte. 17 jaar, groene ogen, lang, sluik zwart haar. 1,85m lang, lichaamsbouw: morbide obees.' Dat de rest van de wereld mijn eetgestoorde zelfbeeld eens en voor altijd zou bevestigen. Dat dat ‘verstoorde lichaamsbeeld’ dat ik in de spiegel zag, waarvan mensen in mijn omgeving me zo bewust hadden proberen te maken, eigenlijk gewoon realiteit bleek te zijn.”
― Charlotte Simons, Eetgestoord

“En dat was precies de vruchtbare bodem die mijn eetstoornis nodig had om zich te beginnen ontwikkelen. Ik was extreem onzeker, had ernstig trauma doorstaan, vergeleek mezelf continu met mijn klasgenoten, had last van een verlammende mate van perfectionisme, had gaandeweg een intense zelfhaat ontwikkeld en walgde van mijn eigen lichaam. Niet lang daarna begon ik mijn lunch op school weg te gooien. Weer wat later stak ik voor de eerste keer mijn vinger in mijn keel. En zo evolueerde mijn eetprobleem tot een eetstoornis, die elke dag een beetje meer grip op me kreeg.”
― Charlotte Simons