Extra Rational Quotes

“Aby podążyć za wytyczonymi przez Poppera ścieżkami naukowej praktyki badawczej, trzeba na samym jej początku dokonać aktu wiary w postaci wyboru paradygmatu. Wiary – ponieważ żadne argumenty empiryczne nie wesprą, ani nie sprzeciwiają się naszej decyzji o przyjęciu bądź odrzuceniu założenia, że rzeczywistość rządzi się zasadami przyczyny i skutku, że jest poznawalna, a nawet że istnieje. Zwolennicy przekonań odmiennych od naszych mają tyle samo dobrych powodów, by przyjmować swoje założenia, a odrzucać te, które przez nas wybraliśmy. Wszystkie te powody trzeba uznać za pozaracjonalne i pozaempiryczne, ponieważ nie potrafimy naukowo badać prawdziwości twierdzeń z tak ogólnego poziomu. Praktyka naukowa zaczyna się o krok później, gdy na fundamentach przyjętych założeń ontologicznych i epistemologicznych budujemy konkretne modele teoretyczne interesujących nas zjawisk, aby następnie poddać je testom empirycznym i w ich wyniku przyjąć, odrzucić lub modyfikować. Mając "ironiczną okoliczność" w pamięci, nie będziemy zapewne skłonni do angażowania się w gorące spory na temat wyższości jakiego konkretnego paradygmatu, np. ilościowego, nad innym, np. jakościowym – lub odwrotnie. Nie ma tak wielkiego znaczenia, który zestaw założeń i kryteriów poprawności metodologicznej przyjmiemy za swój. Tym, co odróżnia praktykę naukową od pozanaukowych form budowania wiedzy, jest bezdyskusyjne trzymanie się przyjętego (w ramach wybranego paradygmatu) rygoru metodologicznego i pokora wobec empirii. Warunki te spełnia zarówno podejście jakościowe, jak i ilościowe, a także kilka innych paradygmatów, w których rozróżnienie to nie jest tak istotne. Możemy wybierać z wielkiej różnorodności metod, systemów teoretycznych i paradygmatów, jakie mamy dziś do dyspozycji.”
― stemplewska-żakowicz