Kendine Quotes

Quotes tagged as "kendine" Showing 1-5 of 5
Virginia Woolf
“Dünya kadına, erkeklere dediği gibi 'istersen yaz, umurumda değil' demiyordu. Dünya kaba kaba gülerek, 'yazmak mı' diyordu. 'yazman ne işe yarıyor?'

Entelektüel özgürlük maddi şeylere bağlıdır. Şiir de entelektüel özgürlüğe bağlıdır. Kadınlarsa hep yoksul olmuşlardır, sadece iki yüzyıldır değil, dünya kurulalı beri. Kadınlar Atinalı kölelerin çocukları kadar bile entelektüel özgürlüğe sahip olmadılar. O zaman kadınların şiir yazmak için en ufak bir şansları bile yoktu. İşte bu yüzden paranın ve kendine ait bir odanın önemini vurguladım.”
Virginia Woolf, A Room of One's Own / Three Guineas

Virginia Woolf
“-bir kadın eğer kurmaca yazacaksa, parası ve kendine ait bir odası olmalıdır; ve göreceğiniz gibi bu, kadının gerçek doğasına ve kurmacanın gerçek doğasına dair büyük sorunu çözümsüz bırakmakta.”
Virginia Woolf

Virginia Woolf
“-çünkü eğer kadın gerçeği söylemeye başlarsa aynadaki görüntü büzülür; erkek hayata uyum sağlayamaz olur.”
Virginia Woolf, A Room of One's Own / Three Guineas

Virginia Woolf
“(kadın için) -böylece çok garip ve karışık bir varlık çıkıyor ortaya. Hayal edildiğinde çok önemli, pratikte ise tamamen önemsiz. Şiir kitaplarını baştan sona istila etmiş, tarihte ise adı geçmiyor. Kurmacalarda, kralların ve fatihlerin hayatlarına hükmediyor; gerçek hayatta ailesinin parmağına yüzüğü taktığı herhangi bir delikanlının kölesi. Dudaklarından, edebiyatın en ilham verici sözcükleri, en derin duygularından bazıları dökülüyor, gerçek hayatta okuması yazması neredeyse yok, zor heceliyor sözcükleri ve kocasının malı durumunda.”
Virginia Woolf, A Room of One's Own / Three Guineas

Virginia Woolf
“Sheakspeare'in zamanında bir kadının onunki gibi bir yeteneğe sahip olması mümkün değildi. Çünkü Sheakspeare gibi dahiler çalışan, eğitimsiz, alt sınıftan insanların arasından çıkmazlar.

On altıncı yüzyılda büyük bir yetenekle doğan her kadın mutlaka delirirdi, kendini vururdu, ya da köyün dışındaki sessiz bir kulübede geçirirdi hayatının son günlerini, yarı cadı yarı büyücü sanılır, korkulur ve alay edilirdi.”
Virginia Woolf, A Room of One's Own / Three Guineas