داستان كوتاه discussion

ازدواج هایی که با عشق سر گرفته اند(به اصطلاح از دواجهایی عاشقانه)پدرشان خطاست و مادرشان ضرورت ونیاز

نیچه

چه اتفاقی میفته که یک انسان در رابطه ای که فکر میکنه که البته فکرمیکنه عاشقانه است بعد از مدتی از اون راطه خسته میشه ووقتی که ضرورت ونیازاش تموم میشه به انسان دیگه ای تبدیل میشه !!من فکر میکنم بیشتر ضرورت ونیاز هست همین!! بازم فکر کنم سوالی شد

به نظرم دلیل نمیشه که چون نیچه این حرف رو زده پس صد در صد درست هست.البته شاید در مورد بعضی از آدما درست باشه ولی نه همه.چون ازدواج هیچ فرمولی نداره و برای هرکسی متفاوت هست
در مورد سوالی که خودت مطرح کردی،نظر من این هست که اون عشق،از اول هم عشق نبوده.یه حس جنسی آتشین بوده بیشتر
وگرنه عشق،نیاز نیست.بخششه.وقتی تو واقعا عاشق باشی،وجودت خالی نیست که به هر وسیله ایی نیاز به پر کردنش داشته باشی،وجودت لبریزه و اونچه که از وجودت لبریز میشه رو به دیگری می بخشی

این شاید خیلی ایدهآل به نظر برسه.اما به نظر من واقعیت داره.اما رسیدن به همچین چیزی وقت می بره.کار یه روز و دو روز یا یکی دو سال نیست.باید اول خودت به این باور برسی و بعد شخص موردعلاقه ات خود بخود پیدا میشه.اون موقع است که باید پیمان وفاداری ببندین(نه لزوما با ازدواج) سعی کنین مراحل بالندگی رو با هم طی کنین.طول میکشه،اما نتیجه میده.ممکنه حتی گاهی از هم خسته بشین،همونطور که آدم گاهی از خودش هم خسته میشه،اما باید مقاومت داشته باشین و با هم درستش کنین.چیزی که درآخر اتفاق میفته،یه عشق واقعیه.در آخر و نه در اول
اما متاسفانه اکثر آدما می چرخن و می گردن و عوض می کنن تا بتونن عشق!زندگیشون رو پیدا کنن و هیچوقت هم بهش نمی رسن.چون هنوز خودشون رو پیدا نکردن

بازم میگم،هر آدمی برای خودش دنیاییه و نمیشه برای همه یه نسخه پیجید.من تنها نظر خودم رو گفتم

تنها نظر نبود به نظرم ادبیاتی که استفاده میکنید یه ادبیات نسخه پیچیدنیه !!جمله اخرت تون این ادبیات رو القا میکنه!!

نیچه عشق رو یه بیماری یا یک توهم میدونست
از نظر من عشق یعنی مجموعه مترادفی از سوءتفاهم ها

میم. قاف wrote: "تنها نظر نبود به نظرم ادبیاتی که استفاده میکنید یه ادبیات نسخه پیچیدنیه !!جمله اخرت تون این ادبیات رو القا میکنه!!"

من نسخه ی مربوط به افکار و احساسات خودم رو گفتم.شما اگر ازش استفاده کنی ممکنه برات عوارض به همراه داشته باشه.

Behzad wrote: "نیچه عشق رو یه بیماری یا یک توهم میدونست
از نظر من عشق یعنی مجموعه مترادفی از سوءتفاهم ها"

کلمات سختی رو استفاده کردی بهزاد.متوجه نشدم

یعنی سوءتفاهم هایی که در یک راستا و به صورت پشت هم اتفاق می افته باعث میشه دوطرف فکر کنند عاشق هم شدند که معمولا این حالت با عدم رک گویی و بروز ندادن خود و خواسته واقعی شدت بیشتری پیدا می کنه
یعنی به عقیده من هر چقدر عدم شناخت و یا به قولی سوءتفاهم بیشتر باشه اون عشق در ابتدا قوی تر و عمیق تر خودشو نشون می ده
جمله :
ما آدمها را دوست نداریم ، نمایشی را دوست داریم که از ما در دلشان می سازند
.
قبلا گفتم :
وقتی عاشق میشیم تلاش می کنیم چهار دیواری آدمارو بشکنیم و بریم تو ، یادمون میره چیزی که عاشقش شدیم همون چهار تا دیوار بود نه آدم توش

منم دارم میگم بعد از اینکه رفتی تو،باید عاشق بشی
در آخر و نه در اول

مطمئن باشی تنها گرزی که می تونه اون دیوار آخری رو بشکنه همینی که بهش میگن عشق

maryam wrote: "به نظرم دلیل نمیشه که چون نیچه این حرف رو زده پس صد در صد درست هست.البته شاید در مورد بعضی از آدما درست باشه ولی نه همه.چون ازدواج هیچ فرمولی نداره و برای هرکسی متفاوت هست
در مورد سوالی که خودت مطر..."

کاملا موافقم.

Bita wrote: "maryam wrote: "به نظرم دلیل نمیشه که چون نیچه این حرف رو زده پس صد در صد درست هست.البته شاید در مورد بعضی از آدما درست باشه ولی نه همه.چون ازدواج هیچ فرمولی نداره و برای هرکسی متفاوت هست
در مورد سو..."



:)