Λέσχη Ανάγνωσης Κατερίνης discussion
This topic is about
The House of the Spirits
Περασμένες συναναγνώσεις
>
14.07.14 - Το σπίτι των πνευματων (Isabel Allende)
date
newest »
newest »
Δύσκολα Anna, κι εγώ θα το ήθελα όπως το περιγράφεις αλλά δεν το βρήκα κάπου..
Αυτός ο μαγικός ρεαλισμός τα σπάει!! Πολύ ωραία επιλογή βιβλίου.
Αυτός ο μαγικός ρεαλισμός τα σπάει!! Πολύ ωραία επιλογή βιβλίου.
Αποφασίσαμε να διαβάσουμε ενα κεφάλαιο κάθε εβδομάδα, οπότε μέχρι την Πέμπτη 7/8 διαβάζουμε το 2ο.
Άννα, το έψαξα κι εγώ και δεν το βρήκα ούτε καν στα αγγλικά.
Άννα, το έψαξα κι εγώ και δεν το βρήκα ούτε καν στα αγγλικά.
Παιδιά σας θαυμάζω! Αν και είμαι αρκετά μακριά και δε θα λαμβάνω μέρος στις συναναγνώσεις, έκανα εγγραφή για να σχολιάσω. (μετά μπορώ να ξεγραφτώ, δε με πειράζει)Το βιβλίο λοιπόν υπάρχει σε ακουστική μορφή (δεν ξέρω αν σας βολεύει) εδώ: http://www.isobitis.com/book203.php
ΑΛΛΑ, επειδή το ανέβασμα στο ίντερνετ των βιβλίων αυτών (από το Φάρο Τυφλών στον Πειραιά) είναι προφανώς παράνομο, λόγω πνευματικών δικαιωμάτων, θα ήθελα να κρατηθεί όσο γίνεται "μεταξύ μας". Είναι δύσκολες εποχές και ο κόσμος χρειάζεται βιβλία χωρίς να πληρώνει και δε μπορούν όλοι οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης να τα βρουν εύκολα (αλλά κι εμείς οι υπόλοιποι που τα ακούμε όταν οδηγούμε κτλ), επομένως, αν δοθεί μεγάλη δημοσιότητα στη σελίδα, θα την κατεβάσουν. Η προσπάθεια των ανθρώπων που ανεβάζουν όλα αυτά τα βιβλία είναι καταπληκτική και γι'αυτό δεν τα έχω ανεβάσει στο SpoilerAlert ούτε πουθενά στο facebook. Εδώ μέσα το έχουμε συζητήσει λιγάκι και θα ήθελα να πιστεύω πως όλοι επωφελούμαστε και κανείς δε θα θελήσει να κλείσει η σελίδα.
Αυτά! Ελπίζω οι αναγνώσεις σας να συνεχίσουν να σας ευχαριστούν, είναι καταπληκτικό το ότι έχετε μια λέσχη ανάγνωσης που συναντιέται και στην πραγματική ζωή!
Όπως είπα και στη συνάντηση, αν και ο λόγος της μεταφράστριας θα μπορούσε να είναι καλύτερος σε κάποια σημεία, το βιβλίο έως τώρα παρουσιάζεται ενδιαφέρον.Τα υπερφυσικά στοιχεία δίνουν άλλον τόνο στη ροή της αφήγησης, πιο ζωντανό και απροσδόκητο - συνεπώς ενδιαφέροντα. Μέχρι στιγμής, όμως, χρησιμεύουν στους ήρωες μόνο ως ενδείξεις/οιωνοί και η Αλιέντε δε φαίνεται ακόμη να κάνει χρήση του μαγικού άλλοθι - όλοι σε κάποια βιβλία έχουμε δει έναν ήρωα να ανακαλύπτει μια δύναμη και ξαφνικά να αλλάζει εύκολα την τροπή των πραγμάτων παραβιάζοντας το λογικά εφικτό.
Ακόμη, από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια, συναντάμε και πληθώρα εμμέσων και αμέσων κοινωνικών σχολίων για τα πολιτικά πράγματα, την εκκλησία, την εργασία/δουλεία, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, στη χιλιανή κοινωνία της εποχής.
Ορίστε για όποιον ενδιαφέρεται να το ψάξει λίγο παραπάνω...
Όσο διαβάζω, πιστεύω όλο και περισσότερο πως αυτό το βιβλίο δεν φτάνει μια φορά να το διαβάσει κάποιος για να κατανοήσει το μεγαλείο του.
Επίσης, μ' αρέσει πολύ αυτή η ιδέα χιούμορ σε κάποιες φράσεις, σχεδόν ανεπαίσθητη. Και ένα άλλο στοιχείο που παρατήρησα σε αρκετά σημεία: πάνω στη διήγηση, πετάει ένα συμβάν - κλειδί και μετά τη φράση "αλλά αυτό συνέβη αρκετά χρόνια αργότερα" και σου κινεί έτσι το ενδιαφέρον.
Όσο διαβάζω, πιστεύω όλο και περισσότερο πως αυτό το βιβλίο δεν φτάνει μια φορά να το διαβάσει κάποιος για να κατανοήσει το μεγαλείο του.
Επίσης, μ' αρέσει πολύ αυτή η ιδέα χιούμορ σε κάποιες φράσεις, σχεδόν ανεπαίσθητη. Και ένα άλλο στοιχείο που παρατήρησα σε αρκετά σημεία: πάνω στη διήγηση, πετάει ένα συμβάν - κλειδί και μετά τη φράση "αλλά αυτό συνέβη αρκετά χρόνια αργότερα" και σου κινεί έτσι το ενδιαφέρον.
Έχει όντως αρκετά τέτοιου είδους "σποιλερ" και πλέον νιώθω πως θα ακολουθήσουμε την οικογένεια για χρόνια μετα. Και νομίζω πως σε κανει να νοιάζεσαι ακόμα και για τον πιο αντιπαθητικό ήρωα.
Κατι που μου κανει εντύπωση απο την Αλιεντε ειναι πως αφήνει σχεδόν ολοκληρωτικά απ'εξω τον Θεό στην ιστορία της, αλλα ασχολείται παρα πολυ, λόγω και της Κλάρας, με τα ζώδια και όλα αυτά τα οποία και δείχνει να αποδέχεται. Ίσως ειναι αυτός ο μαγικός ρεαλισμός που λέγαμε...
Κατι που μου κανει εντύπωση απο την Αλιεντε ειναι πως αφήνει σχεδόν ολοκληρωτικά απ'εξω τον Θεό στην ιστορία της, αλλα ασχολείται παρα πολυ, λόγω και της Κλάρας, με τα ζώδια και όλα αυτά τα οποία και δείχνει να αποδέχεται. Ίσως ειναι αυτός ο μαγικός ρεαλισμός που λέγαμε...
Voula wrote: "πάνω στη διήγηση, πετάει ένα συμβάν - κλειδί και μετά τη φράση "αλλά αυτό συνέβη αρκετά χρόνια αργότερα" και σου κινεί έτσι το ενδιαφέρον. "
Αλίκη wrote: "Και νομίζω πως σε κανει να νοιάζεσαι ακόμα και για τον πιο αντιπαθητικό ήρωα."
Συμφωνώ απολύτως!





Ορίστε κάποια στοιχεία, όπως τα βρήκα στην Βικιπαίδεια.
"Το σπίτι των πνευμάτων" είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Isabel Allende. Γράφτηκε το 1982. Η αφορμή ήταν ο επικείμενος θάνατος του παππού της συγγραφέως, η οποία ξεκίνησε να του γράφει ένα γράμμα, που εξελίχθηκε σε μυθιστόρημα.
Το βιβλίο πραγματεύεται τη ζωή τεσσάρων γενεών της οικογένειας Trueba, μέσα από την οποία παρουσιάζονται και ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής, στη Χιλή, χωρίς όμως να αναφέρονται ξεκάθαρα ονόματα.
Την ιστορία μας διηγούνται κυρίως δύο χαρακτήρες, ο Esteban και η Alba, και το βιβλίο έχει στοιχεία μαγικού ρεαλισμού.