محسن نامجو discussion
یادداشت امید روحانی درباره محسن نامجو
date
newest »


بامدادخبر: آلبوم موسیقی «کیمیاگر» با صدا و موسیقی محسن نامجو در بیستمین سال انتشار کتاب کیمیاگر اثر پرفروش پائولو کوئیلو، روانه بازار موسیقی ایران شد.
آلبوم کیمیاگر توسط موسسه نوین کتاب گویا و با همکاری انتشارات کاروان منتشر شده و شامل پنج سیدی صوتی، یک سیدی ام.پی.3 و یک جلد کتابچه است.
این آلبوم دومین اثر محسن نامجو پس از آلبوم «ترنج» است مجوز انتشار میگیرد.
آلبوم ترنج در سال 86 توسط موسسه فرهنگی هنری آوای باربد و با همکاری حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی منتشر شد.
در وبسایت رسمی انتشارات کتاب کاروان درباره اجرای صوتی کتاب کیمیاگر توسط محسن نامجو آمده است که نامجو در این اثر کوشیده تا یکی از درونمایههای اصلی کتاب را که «وحدت وجود» است، در اجرایش به کار گیرد و روایت خود را از این اثر پائولو کوئلیو ارائه کند.
نامجو در کیمیاگر نقش بیش از سی شخصیت کیمیاگر را به صورت نمایشی اجرا کرده و نزدیک به شصت دقیقه موسیقی اصیل برای آن ساخته است.
فاطمه محمدی، مدیر موسسه نوین گویای هنر میگوید: هدف اوليه اين بود كه آقای نامجو تنها موسيقی كار را بنويسد، اما در ميانههای كار متوجه شديم كه صدای غيرموسيقایی و در قالب دكلمه و شعر آقای نامجو هم از ساختار و بافت بسيار خوبی برخوردار است و خوانش شعری ودرک او از ادبيات هم بسيار بالا است.
تهیه کنندگان این مجموعه به محسن نامجو پيشنهاد کردند که شعر آن را هم در استوديو بخواند.
فاطمه محمدی از چند سال پیش تصمیم گرفته است برای برخی کتابهای مهمی که میان مردم جا باز کردهاند، موسیقی تولید کند تا علاقهمندان بتوانند به این آثار گوش دهند.
این موسسه پیش از این کتاب سخنگوی «نامههای عاشقانه یک پیامبر» اثر جبران خلیل جبران را با صدای پیام دهکردی و شهین نجفزاده و با همکاری انتشارات کاروان منتشر کرده است.
منبع: مردمک

وقتی اون نامه عذرخواهی رو از شما که دیدم که درباره خوندن قران معذرت خواستی وگفتی اثاری از دعا ها رو با سبکی نو و ماندگار منتشر می کنی و از مادرت گفتی با خودم فکر کردم که از سر اعتقاد گفتی .
وقتی بعد از اون ماجرا ، این اثر را منتشر کردی و گفتی حالا که اینطوری شد منتظر باشید تا بقیه قران رو هم بخونم .... واقعا در همه چیزت شک کردم
در عقلت
در اعتقادت
در ثبات شخصیتت
در میزان پختگی
در متانتت
کاش کمی صبر می کردی و بیشتر فکر میکردی تا حریم مقدس ترین سند یک میلیارد مسلمان با بدعت شما اینگونه مورد استفاده قرار نمی گرفت . آبی بود که ریختی ......
لعنت بر آنهایی که با اسم دین و قران این به حکومت شیادانه می پردازند و تو نامجو و امثال تو رو که خامی و جوان ، به عکس العملی این چنینی وا داشتند . اگر چه از قبح کار تو چیزی کم نمیشود .
عاقبت بخیر باشی .
--------------------------------------------------------------------------------
امید روحانی
منتقد، نویسنده، مترجم، روزنامه نگار
برگرفته از کتابچه همراه با کتاب سخنگوی کیمیاگر، انتشارات کاروان، مؤسسه نوین کتاب گویا
موسیقی محسن نامجو، هنرمند جوان و نوجوی موسیقی ایران ــ که نزدیک است به هنرمندی جهانی بدل شود ــ سهل است و ممتنع. در بسیاری از کارهای آوازیاش، با همراهی یک ساز که خود مینوازد، در مقام شاعری نوجو و سنتشکن و ترانهسرایی حتی شالودهشکن ظاهر میشود و اشعاری را که خود سروده است با همراهی سهتار یا گیتار میخواند. اشعار این ترانهها به فراخور محتوا و مضمون گاه از اوزان عروضی پیروی میکنند و گاه قالب سپید و آزاد به خود میگیرند و گاه در پی ایجاد نوعی موسیقی در هجاها و قالب شعری است. در اینگونه آثار، در پی رعایت یک سنت ترانهسرایی به سان هنرمندی ظاهر میشود که در پی ایجاد نوعی موسیقی بلوز با قالب ایرانی است و گاه حتی شکل هنرمندی از جنس موسیقی راک معترض را به خود میگیرد. موسیقی او در این نوع از آثارش با رعایت فرمهای ایرانی، موسیقی ردیفی و مقامهای ایرانی آغاز میشود اما نامجو، اغلب این فرمهای متعارف را میشکند و با نوآوری یا بداههنوازی از قالب سنتی و متعارف فراتر میرود. اشعارش در این آثار از دانش، مجموعهی خواندههای وسیع او حکایت میکند و گهگاه باری اجتماعی یا معرفتی و فلسفی به خود میگیرد.
در نوعی دیگر از آثارش از موسیقی پرحجمتری استفاده میکند و نوعی موسیقی تلفیقی (یا فیوژن) را شکل میدهد که با ترکیب سنتهای آوازی ایرانی، رعایت قالب موسیقی ردیفی، ریتم راک (با همراهی یک گروه کوچک موسیقی متشکل از مجموعهی سازهای کوبهای و گیتار الکترونیک) و موسیقی خراسانی همراه است. از آواز به عنوان صدای همراه سازها سود میبرد و ریتمهای راک انتخابیاش حتی او را به حیطهی جاز راک میبرد. گاه از اشعار شاعرانی چون حافظ و مولوی سود میبرد و آنها را در این قالب ترکیبی بازخوانی میکند. اشعارش پر از ارجاعاتی به کتابها، خواندهها و حتی اخبار و حوادث روز است و گاه از دقت و مداقهی او در فرهنگ پاپ و عام ایرانی حکایت دارد.
در کیمیاگر اما با یک محسن نامجوی متفاوت سروکار داریم، در نقش یک «گروه تئاتری» که کتاب کیمیاگر را چون یک اثر نمایشی اجرا کرده است. او در نقش تمام پرسوناژهای این اثر ظاهر شده است و همهی نقشها را به شیوهای شبیه یک نمایش رادیویی یا تئاتر صوتی بازی کرده است. جدا از این، اینجا او را در نقش موسیقیدانی تمامعیار میبینیم. با قطعههایی از موسیقی تلفیقی که نه فقط شخصیت و ساختار موسیقایی او را در خود دارند بلکه چون یک موسیقیدان مصنف موسیقی فیلم یا تئاتر به خلق فضای اثر در هر لحظه و هر فصل کمک کرده است. سازهای او اینجا فقط سازهایی متعارف نیستند بلکه از سازهایی غیرمتعارف، ادوات صوتی متنوع و حتی روزمره برای خلق فضا بهره برده است و به یک موسیقی حیرتانگیز، پرحجم، متشکل از سازهای گوناگون، ادوات صوتی و صدای انسانی به مثابه یک ساز برای خلق فضا و موقعیت رسیده است. این تجربهای تازه برای او و برای موسیقی ایران است.