Armenian readers (Հայ ընթերցողներ) discussion

Դեկտեմբեր-հունվարին կարդում ենք Hanya Yanagihara, A Little Life-ը։

New York was populated by the ambitious. It was often the only thing that everyone here had in common. Ambition and atheism: “Ambition is my only religion”
Only here did you feel compelled to somehow justify anything short of rabidity for your career; only here did you have to apologize for having faith in something other than yourself.

սիրուն նկարագրություն կապիտալիստական մեգամեծ քաղաքի

Կարդացել եմ գրքի մոտ 1/3 եւ ուզում էի ասեի որ ահավոր հետաքրքրացել ու կլանող է դարձել

ես էլ մեկ երրորդն եմ կարդացել, առաջին տաս տոկոսը ձանձրալի էր, երբ որ Ջուդին անցավ սկսեց շատ հետաքրքիր դառնալ ու մի տեսակ վախենում եմ քանի որ շատ երկար է, ինչ որ պահից արհեստական երկարացնի: Ինձ շատ է դուր գալիս ընկերության տարիների հետ ձևափոխման, բայց նաև նույն հավատարմությամբ մնալու նկարագրությունը

անկեղծ ասած ես էլ այդ մտավախությունը ունեմ այս գրքից, գրքի մեկ երրորդն կարդալուց հետո, մտածում եմ, թե էլ ինչ հնարքներով է կարողանալու ինտրիգան այդքան երկար պահել, հեչ չեմ ուզում այս գիրքը վերջում անիմաստ ձգձգված լինի։ ինձ մարդկային կապերի փոփոխման և ստաբիլության առումով շատ հետաքրքիր է կարդալ այս գիրքը, բայց և մի տեսակ չեմ հավատում, որ նման կայուն ընկերությունները իրական են այն էլ այդպիսի լայն աշխարհագրական կոնտեքստում։ Ինքս որ այդ հարցում շատ եմ ձախողել, շատ մարդկանց հետ եմ հնարավորություն ունեցել հարաբերությունները պահելու, բայց դադարել եմ, որովհետև սպառվել են կյանքի ինչ-որ պահում;

Ես սկսել էի գիրքը ճիշտն ասած, հետո հասկացա՝ հաստատ չեմ ավարտի էս տարի, մի կողմ դրեցի, որ հունվարին կարդամ, մոտ 15 տոկոս կարդացել եմ, քանի որ շատ եմ լսել գրքի մասին, մի տեսակ նախապես էմոցիոնալ առումով տրամադրված եմ։

ես էլ մի քանի ամիս առաջ աուդիոն սկսեցի, էն էլ ուղեղս տեղում չէր, չէի կարում լսել։ տենց մնաց, մինչեւ գրադարանը հետ վերցրեց, հիմա նորից հերթի եմ։ հուսամ հունվարին կհասնի հերթս, արագ կլսեմ

այս գիրքը ինձ լրիվ կլանել է, այն որ 100% ապրումակցում և ապրում եմ յուրաքանյուր հերոսի հետ, մինչ այ պահը հուզական առումով կուլմինացիան եղել է Հավասարության աքսիոմ բաժնի առաջին գլխի ավարտy

Բյուրակն յութուբում կա աուդիո, բայց home made միատոն կարդալով:

Արփի ես էլ նույն տեղերն եմ ու ես էլ հետաքրքրությամբ շատ կարդում եմ: Ընկերության evolve լինելը տարիներիի ընթացքում, երբ կամաց կամաց ամենքն առանձին «տուն տեղ» են դնում ու 40-ից հետո միայնակության կրիզիսը, առայժմ հոգնեցնող կրկնություն չկա

Էս աուդիոգիրքը շատ լավն էր։ Ափն ասում ա 3 շաբաթ մնաց։ Սովորաբար հենց 2-3 շաբաթ ա մնում, հասնում ա հերթս։ Սպասեմ մինչև տարվա սկիզբ թե չլինի, audible-ից կվերցնեմ։

իմ գիրքը հասավ, ու դեբիլավարի փոխանակ աուդիոն պատվիրած լինեի, էլեկտրոնայինն էի պատվիրել։ վերջը, հեռախոսով սկսեցի կարդալ, մինչեւ աուդիոն էլ հասնի (նոր պատվիրեցի): Տեսնեմ կհասցնե՞մ

Ես վերջացրի, վերջին մեկ երրորդ մասը ինձ ձանձրալի էր: Չգիտեմ ինչքանով էր իրական անընդհատ ապացուցել, որ «կարկուտը ծեծած տեղն է ծեծում», վերջին մասերը հոգնեցնող կրկնություն էին իմ համար: Ընդհանուր տպավորիչ ու հիշվող գիրք կմնա

Ես կեսերին եմ հասել, ինձ համար նոր սկսել ա հունի մեջ ընկնել, շատ դեպրեսիվ ա, բայց ես նախապես իմունիտետ էի ձեռք բերել՝ էնքան էի լսել գրքից ստացված էմոցիաների մասին։

Չափազանց ձանձրալի գիրք էր ինձ համար, ամեն ինչ անում էի, որ արագ ավարտեմ․․․

դեռ 3% եմ, շատ դանդաղ ա գնում հեռախոսով։ Audible-ն աուդիոն չունի անգլերեն, գրադարանին էլ դեռ սպասում եմ։ Նենց որ եթե որակյալ աուդիոյի տեղ գիտեք, ձոն հանեք։

ժողովուրդ կարող է քիչ քիչ քննարկման օր որոշենք, թե դեռ շուտ է։

հա, որոշենք։ ես արդեն պաշտոնապես հանձնվել եմ, բայց ուզում եմ լսել քննարկումը

Եկեք որոշենք, ես մինչև էս շաբաթվա վերջ կավարտեմ։ Ինձ կիրակի օրերը հարմար է։

28-ին ո՞նց ա

ինձ հարմար է

ինձ այդ կիրակին հարմար չէ, բայց շաբաթը կարող եմ կամ էլ մյուս կիրակի։

Ինձ շաբաթը մի քիչ հարմար չի, բայց մյուս կիրակին հարմար ա։

ինձ երկու օրն էլ հարմար են

Այսինքն ամսի չորսին՞, եթե հա՝ ինձ հարմար է

ինձ հարմար է մյուս կիրակի, մեկ էլ մտածում եմ քիչ քիչ սկսենք գիրք նվիրելու օրվան պատրաստվել

ինձ հարմար է ամսի չորսին

հաաաա, ճիշտ ա, էկեք գիրք նվիրելուն էլ պատրաստվենք

Փետրվարի 4–ին չե՞նք հանդիպում։

ճիշտ եք ու ինձ մոտ էլ զումում ամսի 4 է նշած, չեմ հասկանում ոնց եմ նամակի մեջ 5 դառել

Փաստորեն The Netanyahus-ը Benjamin Netanyahu–ի հոր մասին ա.

The book centers on a fictionalized account of Harold Bloom's encounter with Benzion Netanyahu (Israeli encyclopedist, historian, and medievalist) and his family, including his son, Benjamin Netanyahu, at an upstate New York college in the late 1950s, blending history, fiction, and humor.