Dandelion - قاصدک discussion

پدرم خسته و افسرده و سرد

مادرم غمزده از حرف زن همسایه

محنت فقر دلم را پر مکنت کرده

هیچ کس نیست که دست من آواره بگیرد و به گلخانه نور ابدی راه دهد

روح من خسته و سرد، و دلم غمزده از دوری خاک

من سراپا پر تاریکی و احساس بلا

قلب من تشنه یک حادثه از آبی پاک

دست من خالی و بی طاقت و دل غرق سخن های درشت

مردم کوچه به من می گویند: از کدام حادثه عشق متولد شده ای؟

پدرم می خندد، مادرم شرم به رو دارد و تا لاله گوشش سرخ است

لذت بردم فرهاد عزيز
واقعا زيبا بود

دست خالي مي تونه باشه و دل ميتونه پر از عشق ومحبت باشه

من سراپا پر از احساس شکفتن و نسیم

هم نفس با من آزاده چو سرو

همنوا، میخواند

وقت رشد است و حیات، وقت بیداری و گهگاه نگاهی به تمنای صدایی خاموش

حس امواج حقیقت به دلم راه امیدی دارد

من هنوز منتظر معجزه ام

اعجازی از جنس امید
.
.
.

فرهاد جان واقعا زیبا بود
ممنون

و خبر از نفس شب بوها

چه امیدی به من خسته دل از دنیا داد

باز هم زنده شدم

نفسم تازه شد و از ته سینه نفسی باز در آمد

من به اعجاز تو می اندیشم

من تو را نعجزه ای می دانم

پر احساس لطیف