It All Sounds Greek To Me discussion

Ποιους Έλληνες συγγραφείς προτιμάτε να διαβάζετε; Ποιους ξεχωρίζετε ως λογοτέχνες με ιδιαίτερη αξία;

Προσωπικά από τότε που πήγαινα ακόμα σχολείο είχα μια ιδιαίτερη συμπάθεια στον Μενέλαο Λουντέμη (Menelaos Lountemis ). Το τελευταίο διάστημα ανακάλυψα τα έργα του Πολίτη (Κοσμάς Πολίτης) και πραγματικά με εντυπωσίασε!

Διδώ Σωτηρίου. Τα ματωμένα χώματα και οι νεκροί περιμένουν είναι τα αγαπημένα μου. Αν και ντρέπομαι που το λέω αλλά τις περισσότερες φορές διαβάζω βιβλία ξένων συγγραφέων.

Alki Zei ine apo tus elines sigrafeis pu mu erxode sto mialo. An ke omologumenos diavazo ksenus siggrafeis sta agglika giati oi perisoteroi sinxronoi ellines me apogoitevun...

Διάβασα τα Ματωμένα Χώματα αρκετά χρόνια πριν αλλά δεν μπορώ να πω ότι έγινε από τα αγαπημένα μου βιβλία... Αντίθετα λατρεύω την Άλκη Ζέη και το Καπλάνι της Βιτρίνας το διάβαζα συνέχεια σαν παιδί... Στην ίδια κατηγορία (όπως τις έχω εγώ στο μυαλό μου τουλάχιστον ανήκει και η Ζώρζ Σαρρή (αγαπημένη επίσης συγγραφέας).

Η Ζώρζ Σαρρή είναι κ από τις δικές μου αγαπημένες δεν το συζητώ!!!Το Όταν ο ήλιος το διάβαζα ξανά κ ξανά!Κατά τ'άλλα ο αγαπημένος μου είναι μακράν ο Μυριβήλης!
Πλέον βέβαια διαβάζωσχεδον κατ'αποκλειστικότητα ξένους συγγραφείς.Οι λίγοι Έλληνες σύγχρονοι που δοκίμασα με απογοήτευσαν...Γλώσσα χάλια κ θέματα τετριμμένα.Δυστυχώς...

Anna wrote: "Η Ζώρζ Σαρρή είναι κ από τις δικές μου αγαπημένες δεν το συζητώ!!!Το Όταν ο ήλιος το διάβαζα ξανά κ ξανά!Κατά τ'άλλα ο αγαπημένος μου είναι μακράν ο Μυριβήλης!
Πλέον βέβαια διαβάζωσχεδον κατ'αποκλε..."

Συμφωνώ και εγω! Τα περισσότερα βιβλία Ελλήνων συγγραφέων δεν αξίζουν καθόλου. Ενώ φημιζόμασταν κάποτε για το πνεύμα μας (των Αρχαίων Ελλήνων) τώρα έχουμε πέσει σε μαύρα χάλια.

Mιss •kαthяίиє• wrote: "Anna wrote: "Η Ζώρζ Σαρρή είναι κ από τις δικές μου αγαπημένες δεν το συζητώ!!!Το Όταν ο ήλιος το διάβαζα ξανά κ ξανά!Κατά τ'άλλα ο αγαπημένος μου είναι μακράν ο Μυριβήλης!
Πλέον βέβαια διαβάζωσχεδ..."

Pio maura de ginetai...K einai krima giati exoume mia apo tis pio omorfes glwsses k katafernoume na tin kakopoihsoume se aperigrapto vathmo.Den tous pairnei olous tous siggrafeis i mpala,sto paidiko vivlio iparxoun akoma anthrwpoi pou grafoun poli wraia,alla sti logotexnia,to xaos...!Isws na ftaine k oi ekdotikoi pou ekdidoun oti nanai

Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι συγγραφείς που δυστυχώς δεν προωθούνται σωστά...Ίσως φταίνε οι εκδοτικοί οίκοι ίσως και οι υπερβολικά υψηλές τιμές που έχουν οι ελληνικές εκδόσεις. Γενικά νομίζω επικρατεί μια αίσθηση ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί φανατικοί αναγνώστες (αν και κατά τη γνώμη μου αυτό δεν ισχύει), οπότε αυτομάτως θεωρούν ότι δεν αξίζει να επενδύσουν στο χώρο του βιβλίου.

Angeliki wrote: "Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι συγγραφείς που δυστυχώς δεν προωθούνται σωστά...Ίσως φταίνε οι εκδοτικοί οίκοι ίσως και οι υπερβολικά υψηλές τιμές που έχουν οι ελληνικές εκδόσεις. Γενικά νομ..."

Min to les,sto elliniko vivlio ependiontai polla!!!Pio polla isws apo osa tha eprepe.Douleua se vivliopwleio k apla de mporeis na fantasteis ti vivlio erxotan kathimerina,apo megalous ellinikous ekdotikous oikous,Ellinwn siggrafewn.K ola safws panakriva,den to sizitame.Ma na dwseis 20 eurw gia na pareis ena vivlio k sto telos na sou vgei k patata...!Isws na iparxoun ekei eksw aksiologoi siggrafeis,to na pisteueis pws einai eidos pros eksafanisi einai apaisiodokso,apla xanontai stin plithwra twn maintanwn.

Simfono me ayto!
Episis, i Pinelopi Delta ine apo tus agapimenus mu ellines sigrafeis...

Anna wrote: "Angeliki wrote: "Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι συγγραφείς που δυστυχώς δεν προωθούνται σωστά...Ίσως φταίνε οι εκδοτικοί οίκοι ίσως και οι υπερβολικά υψηλές τιμές που έχουν οι ελληνικές εκδ..."

Χμμ... Όντως. Όμως γιατί να πληρώνουν την νύφη οι κακόμοιροι οι αναγνώστες? Ας διαλέγουν πιο προσεχτικά τί εκδίδουν...

Μ' αρέσει ο Κωστής Γκιμοσούλης και ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος, αλλά αυτή που θεωρώ πραγματικά την μεγαλύτερη εν ενεργεία ελληνίδα συγγραφέα είναι η Αμάντα Μιχαλοπούλου. Την λατρεύω

Πω Πέτρο τι μου θύμησες! Ακόμα γελάω με αυτό το βιβλίο. Κάτι είχα βρει δικό του εκτός από τα χαστουκόψαρα. Κάτσε να ψάξω.

Petran, εγώ έχω το βιβλίο "Δυο θεοί" του Χρηστίδη αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Το είχα αγοράσει γιατί μου κινούσε περιέργεια ο τίτλος αλλά χωρίς να ξέρω τίποτα απολύτως για τον συγγραφέα. Τώρα τον ψάχνω στο ίντερνετ και βλέπω ότι έχει γράψει αρκετά βιβλία και είναι νέος, του 68. Και τώρα μου φαίνεται ότι αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον :-)

Από τους νέους συγγραφείς, τελευταία διάβασα αυτά του Μακριδάκη, Γιάννη Μακριδάκη και ως συγγραφέας μου άρεσε πραγματικά πολύ! Δεν μπορώ να πω ότι όλα τα βιβλία του είναι όλα εξίσου όμορφα, αλλά σίγουρα όλα παρουσιάζουν κάτι το ιδιαίτερο, και εξ ου το ενδιαφέρον.

Ένα άλλο όνομα που διάβασα πριν κάποιους μήνες είναι η Λουκία Δέρβη, διάβασα δυο Κακός χαρακτήρας και Ομπρέλες στον ουρανό, συμπαθητικά και τα δυο!

χαχαχα καλά η απάντηση ήταν όλα τα λεφτά! :D

Petran πέρα από την Βάρδια ο Καββαδίας έχει γράψει και το Λι, σε περίπτωση που δεν έχει πέσει στην αντίληψη σου. Πολύ καλό εξισου κατά την γνώμη μου.Όσο για αγαπημένο έλληνα συγγραφέα ασυζητητί και δαγκωτό ψηφίζω Νίκο Τσιφόρο. Η Ελληνική Μυθολογία είναι ένα βιβλίο που το διαβάζω από 10 χρονών και το κουβαλάω μαζί μου όπου και αν πάω.

Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου ως προς τα μικρά διηγήματα αν και όπως λένε το μέγεθος δεν μετράει πάντα (χα χα χα) και εννοείται και ότι προτιμώ ένα πολύ καλό μικρό διήγημα από ένα μέτριο μεγάλο. Όσο για τον καφέ σε χάνω λίγο γιατί είμαι οπαδός της σοκολάτας.:-) Επίσης να προσθέσω και έναν σχετικά καινούργιο συγγραφέα τον Πάνο Καρνέζη, του οποίου έχω διαβάσει μόνο το "Μικρές Ατιμίες" αλλά το στυλ γραφής του μου άρεσε πάρα πολύ.

Εγω εχω διαβασει "Το Μοναστηρι" του Καρνεζη.Ωραιο ηταν αλλα θα μπορουσε να γινει καλυτερο ( η ιστορια ηταν πολυ ξεχειλωμενη ).Ειναι γνωστος στο εξωτερικο κι αυτο ειναι πολυ καλο γιατι λιγοι διαβαζουν ελληνικα βιβλια.Επισης μου αρεσει πολυ η Ζιρανα Ζατελη και ενθουσιαστικα με το βιβλιο της "Και με το φως του λυκου επανερχονται" , μια πολυ ασυνηθιστη ιστορια.Τα αστυνομικα του Μαρκαρη ειναι κι αυτα απο τα αγαπημενα μου.Ο ηρωας του ο αστυνομος Χαριτος ειναι τρομερα απολαυστικος.Απο τους παλιους συγγραφεις λατρευω τον Βενεζη και την γεματη φως και θαλασσα γλωσσα του (οπως τα διηγηματα "Αιγαιο").Η Αλκη Ζεη , η Λιτσα Ψαραυτη και Ζωρζ Σαρρη ειναι απο τους καλυτερους συγγραφεις παιδικων βιβλιων ,γραφουν για σοβαρα θεματα που αφορουν τον κοσμο και σε προβληματιζουν οχι οπως τα ξενα εφηβικα που τωρα τελευταια ειναι ολο φαντασια και περιπετεια χωρις ουσια (εχουμε γεμισει με βιβλια για βαμπιρ και λυκανθρωπους)

Από παλιούς συγγραφείς Καζαντζάκης, από σχετικά παλιούς Άρης Φακίνος και από σύγχρονους ...τα πρώτα του Χωμενίδη, ο Ξανθούλης, ο Κουμανταρέας και για αστυνομική λογοτεχνία Μαρτινίδης.

Αλκυόνη Παπαδάκη, Μενέλαος Λουντέμης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Ντόρα Γιαννακοπούλου, Κώστας Τακτσής, Μαρία Ιορδανίδου, Ηλίας Βενέζης, Βασίλης Βασιλικός. Και από τους λιγότερο γνωστούς μου αρέσουν επίσης ο Χρήστος Δεσύλλας και ο Τάσος Ρούσσος.

Από ποίηση, ο Τάσος Λειβαδίτης είναι για μένα κορυφή. Επίσης μου αρέσουν ο Καβάφης και ο Καββαδίας.

Φιλομήλα Λαπατά!!! Υπέροχο γράψιμο, υπέροχες οι πλοκές των βιβλίων της και εξαιρετικά μαγευτικοί οι περισσότεροι χαρακτήρες. Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει 4 από τα 5 βιβλία που έχει γράψει. Συνιστώ σε όλους να τη διαβάσουν, είναι πραγματικά μαγευτική.
Άλλοι καλοί συγγραφείς κατά την άποψή μου, είναι ο Μενέλαος Λουντέμης, ο Νίκος Καζαντζάκης, η Διδώ Σωτηρίου, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και η Χρύσα Δημουλίδου. Το βιβλίο "Το Φιλί του Δράκου" της Δημουλίδου είναι φανταστικό!
Γενικά, πάντως, εγώ διαβάζω περισσότερο ξένους συγγραφείς, δυστυχώς... Πρέπει να στηρίξουμε την ελληνική λογοτεχνία όμως...

Γρηγόριος Ξενόπουλος με διαφορά! Ο Κατήφορος ειδικά είναι από τα βιβλία που μου έχουν μείνει. Και ο Μενέλαος Λουντέμης είναι καταπληκτικός όπως και η Διδώ Σωτηρίου και φυσικά ο Παπαδιαμάντης - παλαιότερος μεν, εξαιρετικός δε- Η Φόνισσα είναι από τα αγαπημένα μου. Ποίηση δεν το έχω πολυψάξει για να είμαι ειλικρινής αλλά ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Κωστής Παλαμάς, ο Ανδρέας Κάλβος και ο Καβάφης είναι κορυφή για μένα!
Φλυαρώ κάπως ε? Συγγνώμη.

Νίκος Καζαντζάκης. Μεγάλος δάσκαλος. Ό,τι κι αν έχει γράψει είναι ανεκτίμητο. Από πιο σύγχρονους μ' αρέσει ο Αλέξης Σταμάτης.

Σαρρή,Ξενόπουλος,Λουντέμης,Καζατζάκης,Σωτηρίου,Βενέζης,Ζέη,Δέλτα...δεν κουράζομαι να διαβάζω βιβλία τους,και τα περισσότερα ούτε που θυμάμαι πόσες φορές τα έχω διαβάσει!!σε κάποια ξέρω απ'έξω διαλόγους ή προτάσεις!!όταν πέσει κάτι δικό τους στα χέρια μου ή αν θέλω να ξεκουραστώ λίγο από τους ξένους συγγραφείς σίγουρα θα διαβάσω κάποιον από τους παραπάνω..Δυστυχώς και εγώ προτιμώ την ξένη λογοτεχνία,έχω βέβαια συναντήσει κι εκεί βιβλία που δεν με ενθουσίασαν αλλά με την σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία έχω τσακωθεί.Είδα που προτείνατε κάποιους συγγραφείς και θα τους ψάξω γιατί θέλω να στηρίζω τη χώρα αλλά έχω απογοητευτεί με αυτά που έχω διαβάσει και πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως κάποια βιβλία βρίσκονται για τόσους μήνες στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων και γιατί κάποιοι Έλληνες συγγραφείς θεωρούνται τόσο καλοί ενώ εμένα μόνο νύστα και βαρεμάρα μου προκαλεί η γραφή τους.Τί να πω ίσως να φταίει που εγώ προτιμώ ιστορίες με περιπέτειες,φαντασία,δράση και όχι αυτές τις καθημερινές ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή που κατά χιλιάδες συναντώ στα ράφια των βιβλιοπωλείων όταν τα επισκέπτομαι.Βέβαια και οι ξένοι τώρα τελευταία το έχουν παρακάνει με τις φανταστικές ιστορίες γεμάτες λυκάνθρωπους,ζόμπι,νεράιδες,αγγέλους κλπ αλλά και πάλι τα προτιμώ από τα ελληνικά.Πάντως ομολογώ ότι κάποιοι Έλληνες το παλεύουν περισσότερο,στο ιστορικό ή στο αστυνομικό μυθιστόρημα έχω βρει καλά βιβλία,αλλά είναι λίγα και δεν με έχουν ενθουσιάσει σε τέτοιο βαθμό που να τα λατρέψω ή να βάλω τον συγγραφέα στους αγαπημένους μου.

Θα μπορούσα να πω πως πράγματι υπάρχει αυτή η γενικότερη απορία σχετικά με τα ελληνικά best sellers, αλλά αν κοιτάξει κανείς λίγο πιό μέσα, εκεί δηλαδή που η εποχή μας έχει οδηγήσει με το ακατάσχετο promotion που γίνεται από εκείνους τους εκδότες ή συγγραφείς που έχουν το "βύσμα" όπως συνηθίζεται να λέγεται τώρα, το μέσον δηλαδή, θα βρει ίσως την απάντηση για το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των περιπτώσεων. Εν πάσει περιπτώσει, χρειάζεται ψάξιμο. Εγώ, δίχως να θέλω να περιαυτολογήσω, θα σου πρότεινα να ρίξεις μια ματιά σ' ένα από τα δικά μου, "Η Λίμνη της Φωτιάς" από τις εκδόσεις Μπατσιούλας και βάζω στοίχημα ότι θα βρεις κάτι απ' αυτά που σου αρέσουν. Κυρίως, πιστεύω, θα βρεις μια σπίθα της λογοτεχνίας εκείνης που αναφέρεσαι.

Alex wrote: "εκεί δηλαδή που η εποχή μας έχει οδηγήσει με το ακατάσχετο promotion..."

Σήμερα πρόσεξα κάτι περίεργο στο "συνοικιακό" βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μου. Συνήθως η βιτρίνα του έχει χίλια δυό πράγματα - βιβλία, χαρτικά, τετράδια, μικρά δώρα, σχολικές τσάντες... Η διάταξη είναι αυτοσχέδια, δεν έχει το χέρι κάποιου επαγγελματία. Οταν ξεκινά η σχολική χρονιά, γεμίζει η βιτρίνα με όλα τα απαραίτητα για τους μαθητές του κοντινού σχολείου, τα 3-4 φροντιστήρια απέναντι, και την σχολή μπαλέτου από πάνω. Αυτή την εποχή, τα μυθιστορήματα, ταξιδιωτικοί οδηγοί, βιβλία μαγειρικής, και coffee table books αφαιρούνται για χάρη των παιδίων-πελάτων.

Σήμερα όμως, η βιτρίνα είχε μόνο βιβλία. Δηλαδή, είχε μόνο ένα βιβλίο (Ο Χιονάνθρωπος του Jo Nesbø), σε πολλαπλά αντίτυπα, μία ταπετσαρία από το ίδιο εξώφυλλο, 4 σειρές επί 8-10 αντίτυπα στην κάθε σειρά. Το βρήκα κακόγουστο και δεν νομίζω πως ήταν η επιλογή του ιδιοκτήτη να το κάνει αυτό.
Την επόμενη φορά που θα περάσω, θα τον ρωτήσω (σήμερα το μεσημέρι ήταν γεμάτο το μαγαζί - τι άλλο - από μαμάδες με τα παιδιά τους).

Ναι, νομίζω ότι αναγνωρίζω το χέρι κάποιου πωλητή του εκδοτικού οίκου. Σέβομαι τούς ανθρώπους αυτούς αλλά σέβομαι εξίσου και τούς μαρκετίστες που δυστυχώς στη χώρα μας ο κάθε άσχετος δηλώνει ένας από αυτούς.

Εμενα ο πιο Αγαπημενος μου ειναι ο Εμμανουήλ Ροΐδης αλλα μου αρεσουν ο Πολίτης, Παπαδιαμάντης, Σολωμός, Σαρρή, Λουντέμης, Καζατζάκης, Σωτηρίου,Βενέζης, Δέλτα, Ιωάννα Καρυστιάνη

'αλλά σέβομαι εξίσου και τούς μαρκετίστες' γράφει ο Michael και με κάνει να απορώ. Ο μαρκετίστας έχει αποκλειστικό στόχο να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερες πωλήσεις άσχετα με την ποιότητα του προϊόντος, ή την ανάγκη του πελάτη. Θυμηθείτε την φράση που χαρακτηρίζει τον 'καλό μαρκετίστα': να μπορεί να πουλάει πάγο στους Εσκιμώους. Για άλλα προϊόντα δεν μπορώ, ή μάλλον δεν θέλω να πω τίποτα, αλλά προκειμένου για βιβλία, νομίζω ότι πρέπει να παίζει ρόλο η καλή ποιότητα του προωθούμενου προς πώληση.

Αυτό ισχύει για όλα τα προϊόντα, όχι μόνο για τα βιβλία. Απλά εκφράζω τη δυσαρέσκεια για την ισοπεδωτική τακτική (αλήθεια πρέπει να είναι εθνικό μας σπορ η ισοπέδωση) οι πωλητές να εξομοιώνονται με τους μαρκετίστες. Και όχι δεν είναι άμεσος σκοπός του marketing οι πωλήσεις. Είναι δουλειά του πωλητή να εκμεταλλευτεί τη δουλειά του μαρκετίστα και να τη μετατρέψει σε πωλήσεις. Αλλά νομίζω ότι ξεφεύγουμε και ζητώ συγγνώμη για την έκταση της εκτός θέματος απάντησής μου.

Για μένα, οι "μάστιγες" της σύγχρονης λογοτεχνίας είναι αυτά τα ψευτο-λογοτεχνικά με χαμηλά λιπαρά σε στυλ Λένα Μαντά, Βίκυ Στουφή κλπ (για την Ελλάδα) και για την ξένη λογοτεχνία αυτά τα ΥΑ με τους βρυκόλακες, τους λυκάνθρωπους κλπ. Δεν μπορώ να αποφασίσω ποιό από τα δύο στυλ με τσαντίζει περισσότερο.
Από την άλλη όμως, σκέφτομαι ότι με αυτό τον τρόπο προσελκύονται στο διάβασμα άτομα που διαφορετικά δεν θα άνοιγαν ποτέ τους βιβλίο. Για παράδειγμα, πολλά παιδιά ξεκίνησαν να διαβάζουν και αγάπησαν το βιβλίο χάρη στον Χάρρυ Πότερ. Εντάξει, εμείς τότε ξεκινήσαμε με κλασσικά εικονογραφημένα, Ιούλιο Βερν και Κάρολο Ντίκενς, αλλά εκείνες ήταν άλλες εποχές, όταν η τηλεόραση έπαιζε μόνο απόγευμα και υπήρχε μόνο ένα κανάλι, και το ίντερνετ ήταν άγνωστη λέξη. Πιστεύω πως είναι προτιμότερο ένα παιδάκι να διαβάζει Χάρρυ Πότερ παρά να αποβλακώνεσαι στα ηλεκτρονικά ή μια νοικοκυρά να διαβάζει Λένα Μαντά παρά να βλέπει ντουπλαρισμένες σαπουνόπερες. Περι ορέξεως κολοκυθόπιτα, και ευτυχώς υπάρχουν ακόμα πολλές επιλογές για όσους προτιμούν το ποιοτικό βιβλίο. Ευτυχώς οι εποχές του σχολείου πέρασαν ανεπιστρεπτί, και δεν μας υποχρεώνει κανένας να διαβάζουμε κάτι με το ζόρι.

Παιδια εγω δεν εχω διαβασει πολυ ελληνικη λογοτεχνια αλλα μεχρι στιγμης μονο ο Καζαντζακης εχει καταφερει να με ταρακουνησει! Δεν πιστευα οτι κατι τοσο "παλιο" θα μου μιλησει τοσο αμεσα(φανταστειτε δηλαδη οτι ημουν και λιγο αρνητικα προδιαθετιμενος). Εχει φανταστικη γραφη και πολυ ιδιαιτερη γλωσσα, αλλα και τρομερα ουσιαστικες ιδεες.
Απλως, παρατηρω συχνα οτι πολλοι λενε πως τους αρεσουν καποιοι κλασσικοι χωρις να νιωθουν ουσιαστικα τα εργα τους. Για μενα, κατι που ειναι καλο δεν φτανει για να το προτεινω. Θα πρεπει να μου δημιουργησει πρωτογνωρα συναισθηματα. Και αυτο ειναι η αληθεια καταφερε ο Καζαντζακης.

Αυτο ισχυει. Ουτε εμενα μου αρκει ενα βιβλιο να ειναι καλο. Εγω δεν εχω διαβασει μονο ξενη λογοτεχνια ουτε μονο ελληνικη κατι ενδιαμεσο. Ομως για να προτεινω κατι σιγουρα θα πρεπει να μου εχει δημιουργησει κατι ή να με εχει βαλει σε σκεψη.

η Νανά λέει: "Από την άλλη όμως, σκέφτομαι ότι με αυτό τον τρόπο προσελκύονται στο διάβασμα άτομα που διαφορετικά δεν θα άνοιγαν ποτέ τους βιβλίο"

δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ :-(
Δυστυχώς για τα βιβλία δεν βλέπω να ισχύει αυτό που λέγαμε για τα ναρκωτικά, ότι εάν ξεκινάς από τα "ελαφριά", μετά φτάνεις στα "βαριά"! Ίσα ίσα, φοβάμαι ότι αν ξεκινάς από τα ελαφριά, μένεις σε αυτά ...

TheAuntie wrote: "η Νανά λέει: "Από την άλλη όμως, σκέφτομαι ότι με αυτό τον τρόπο προσελκύονται στο διάβασμα άτομα που διαφορετικά δεν θα άνοιγαν ποτέ τους βιβλίο"

δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ :-(
Δυστυχώς για τα β..."

Χμ, δεν εννοούσα ακριβώς ότι το "ελαφρύ" βιβλίο λειτουργεί πάντα ως προθάλαμος για πιό σοβαρά αναγνώσματα. Πράγματι, πολλοί παραμένουν στο "ελαφρύ" για το υπόλοιπο της ζωή τους. Φυσικά εξαρτάται και από την ηλικία, έτσι; Π.χ. μια κοπελίτσα 14 χρονών δεν θα ξεκινήσει με Καζατζάκη, θα πάει πρώτα στο πιό ελαφρύ (ανάλογα με το τί θεωρείται "ελαφρύ" για την εποχή που μεγαλώνει) και απ' εκεί και πέρα μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας ίσως προχωρήσει και στο πιό σοβαρό βιβλίο, ίσως και όχι.
Αλλά αυτό που εννοούσα λέγοντας ότι "με αυτό τον τρόπο προσελκύονται στο διάβασμα άτομα που διαφορετικά δεν θα άνοιγαν ποτέ τους βιβλίο" είναι πως θεωρώ καλύτερο να διαβάζει κάποιος ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ βιβλίο, έστω και "ελαφρύ", από το να αποβλακώνεται στα ηλεκτρονικά ή την τηλεόραση, και ότι αν δεν υπήρχαν τα "ελαφρά" βιβλία πιθανόν κάποιοι να μην διάβαζαν καθόλου. Για παράδειγμα η αδελφή μου έχει πρόβλημα συγκέντρωσης, βαριέται εύκολα και δεν μπορεί να διαβάζει "δύσκολα" βιβλία, έτσι διαβάζει chic lit (κοριτσίστικα). Παρά καθόλου, πάλι καλά που τα διαβάζει κι αυτά. Έτυχε κι εγώ να διαβάσω Δημουλίδου και Άρλεκιν στην παραλία όταν είχα ξεμείνει από βιβλία και χρειάστηκε να δανειστώ από φίλες μου. Ο κάθε ένας έχει τα γούστα του και προσπαθώ να μην γίνομαι επικριτική απέναντι σ' αυτούς που διαβάζουν μόνο "ελαφριά" λογοτεχνία, αν και παραδέχομαι ότι δεν το καταφέρνω πάντα! Κάπου διάβαζα πριν λίγες μέρες να συγκρίνουν την Αναδυόμενη του Ξενόπουλου με το "Ερωτας σαν βροχή" της Λένας Μαντά και παρ' ολίγο να πάθω εγκεφαλικό. Ε είμαι λίγο σνομπ σ'αυτό το θέμα, τι να κάνω;

Nana wrote: Χμ, δεν εννοούσα ακριβώς ότι το "ελαφρύ" βιβλίο λειτουργεί πάντα ως προθάλαμος για πιό σοβαρά αναγνώσματα

oops... επειδή το έχω ακούσει πολλές φορές, μόλις διάβασα τα δικά σου λόγια, νόμιζα ότι αυτό εννοούσες και πήρα φόρα χε χε χε!

πάντως, αλήθεια είναι ότι προς σε αυτό το θέμα έχω μια στάση που μοιάζει πιο πολύ με "ταλιμπάνικη αντιμετώπιση" ;-)

δηλαδή... κάνω ένα παραλληλισμό για να είμαι πιο σαφής (ελπίζω!). Αν αντί για βιβλία μιλούσαμε για εκπομπές και προγράμματα τηλεόρασης και λέγαμε "καλύτερα να δούμε ένα ριάλιτυ σόου και μια σαπουνόπερα παρά να μη δούμε καθόλου τηλεόραση" θα συμφωνούσες; δεν νομίζω!

εγώ λέω καλύτερα να μη βλέπεις καθόλου τηλεόραση παρά να βλέπεις μόνο αυτά τα προγράμματα" και το ίδιο ακριβώς ισχυρίζομαι για το βιβλίο: "καλύτερα να μη διαβάζεις καθόλου παρά να διαβάζεις μόνο αυτά τα βιβλία". Ακραία θέση, το ξέρω, αλλά τουλάχιστον δεν θα είχε τόση πέραση αυτή η σκουπιδολογοτεχνία που μοναδικό σκοπό έχει το οικονομικό κέρδος και προωθεί μόνο τις πιο συντηρητικές και οπισθοδρομικές αντιλήψεις της κοινωνίας, του ρόλου της γυναίκας και του άνδρα, χωρίς να προσφέρει τίποτα ή μάλλον εμποδίζοντας κάθε ικανότητα αυτόνομης σκέψης και κριτικής...

εγώ τονίζω ότι ο αναγνώστης θέλει εκπαίδευση από την πιο μικρή του ηλικία για να μάθει τι να διαβάσει και τι να αποφύγει, αν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μόνο με Barbies και Ben Ten/Cormites, επόμενο θα είναι μετά να θέλουν μόνο chick-lit και vampires και να μη έχουνε ποτέ τα εφόδια για να διαβάσουν κάποιο βιβλίο πιο "σοβαρό"

ακραία είμαι, ε; :-(

yours,
TalebanAuntie

TheAuntie wrote: "Nana wrote: Χμ, δεν εννοούσα ακριβώς ότι το "ελαφρύ" βιβλίο λειτουργεί πάντα ως προθάλαμος για πιό σοβαρά αναγνώσματα

oops... επειδή το έχω ακούσει πολλές φορές, μόλις διάβασα τα δικά σου λόγια, ν..."

Είσαι ακραία, αλλά καλά τα λες! Συμφωνώ μαζί σου σε όλα. Απλά δυστυχώς δεν ζούμε σε μια ιδανική κοινωνία όπου π.χ. όλοι ακούνε κλασσική μουσική και τζαζ αντί Γονίδη, βλέπουν ντοκυμανταίρ και πολιτιστικές εκπομπές αντί Μενεγάκη, διαβάζουν Καζαντζάκη αντί Δημουλίδου και τρώνε οργανικές σαλάτες αντί Μακντόναλτς. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η σαβούρα, το "εύκολο", το γρήγορο, πάντα θα πουλάει σε όλες του τις μορφές. Και δυστυχώς, αν περιμέναμε από τους εκδοτικούς οίκους και τα βιβλιοπωλεία να επιζήσουν με τις πωλήσεις από τα βιβλία του Καζαντζάκη και του Παπαδιαμάντη, θα είχαν βάλει λουκέτο πριν από καιρό. Δυστυχώς η Δημουλίδου και η Μαντά φέρνουν μέσα το ψωμί τους.
Από μας και από τους δασκάλους εξαρτάται να μάθουμε τα παιδιά μας να αγαπάνε το καλό βιβλίο από μικρά. Για παράδειγμα, η μάνα μας από μωρά μας διάβαζε παραμύθια κάθε βράδυ και αργότερα μυθιστορήματα, και πρώτη αυτή μου έμαθε από μικρή να διαβάζω Βερν, Βενέζη, Ξενόπουλο, Καβάφη. Στο σχολείο έμαθα την Μαρία Ιορδανίδου, την Περλ Μπακ, τον Λουντέμη και την Άλκη Ζέη, αφού η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων ήταν τότε υποχρεωτική. Το ίδιο σκοπεύω να κάνω και με τα παιδιά της αδελφής μου, αφού δεν έχω δικά μου. Από τα τέσσερα τους σκοπεύω να τα παίρνω μαζί μου στην βιβλιοθήκη και έχω βάλει σκοπό μου να τα κάνω να αγαπήσουν το ποιοτικό βιβλίο όπως εγώ!

Πέτρος wrote: "Έχει κανείς στα υπόψη του τον Λένο Χρηστίδη;Είχα διαβάσει πριν από καιρό τα Χαστουκόψαρα το οποίο ήταν αρκετά καλό για το είδος του αλλά δεν έχω βρεί κάτι άλλο δικό του."

Πέτρο, το Μόνολογκ του Χρηστίδη είναι πολύ καλό, αλλά το Λοστρέ (του ίδιου) με απογοήτευσε. Αν ενδιαφέρεσαι να μάθεις περισσότερα μπορείς να διαβάσεις τις κριτικές μου. Πάντως νομίζω ότι τα Χαστουκόψαρα είναι μακράν ότι καλύτερο έχει γράψει μέχρι τώρα.

ναι, Νανά, αυτό είναι σημαντικό, να μάθουμε στα παιδιά μας να διακρίνουν! και πολύ καλή ιδεα η δικιά σου για "εξοικείωση" με την βιβλιοθήκη!

Αυτή η συζήτηση για τις προτιμήσεις του αναγνωστικού κοινού είναι πολύ ενδιαφέρουσα και πράγματι υπάρχει δίκιο σε κάθε πλευρά. Μου θυμίζει έναν τέτοιο ζωηρό διάλογο κατά την διάρκεια μιάς παρουσίασης που έκανα του βιβλίου μου "Η Λίμνη της Φωτιάς", όταν στο τέλος, για να συνοψίσω, είπα πως αυτό το θέμα μοιάζει, λίγο ως πολύ, με το πως προτιμούμε να πίνουμε τον καφέ μας. Ειδικά όσοι πίνουν ελληνικό καφέ, ξέρουμε πολύ καλά τιεννοεί κάποιος που παραγγέλνει 'βαρύ γλυκό', ελαφρύ γλυκό', 'μέτριο', και ούτω καθεξής. Η υποκειμενικότητα καθορίζει το γούστο, ή αλλιώς "περί ορέξεως κολοκυθόπιττα!" Εν πάσει περιπτώσει, αν ο συγγραφέας έχει στόχο την εμπορικότητα μπορεί να περιοριστεί στο 'ελαφρύ' είδος που κοινώς λέμε 'Νόρες' ή 'Άρλεκιν'. Διαλέγετε και παίρνετε!

Παιδιά, εγώ είμαι από Κύπρο και εδώ έχουμε καταπληκτικές δημόσιες βιβλιοθήκες, οι περισσότερες δωρεάν ή με μιά ασήμαντη ετήσια συνδρομή, και στις οποίες μπορείς να βρεις τα πάντα, ακόμα και τις τελευταίες κυκλοφορίες. Τις σπάνιες φορές που δεν βρίσκω κάποιο βιβλίο που θέλω, δίνω τον τίτλο στην υπεύθυνη κι αυτή το παραγγέλνει. Άπ' ότι κατάλαβα στην Ελλάδα δεν παίζει αυτό, ε; Γιατί στις συζητήσεις μας βλέπω ότι σχεδόν κανένας δεν δανείζεται από τις βιβλιοθήκες, αλλά στην Ελλάδα συνηθίζετε να τα αγοράζετε τα βιβλία απ' ότι κατάλαβα.

Nana wrote: "Άπ' ότι κατάλαβα στην Ελλάδα δεν παίζει αυτό, ε;"

Νομίζω πως υπάρχουν εξαιρέσεις, έχω διαβάσει για βιβλιοθήκες που έχουν πάρει και διακρίσεις, αλλά στην περιοχή που μένω δεν έχω θετική εικόνο.
Στα κατ'άλλα "προνομιούχα" βόρεια προάστεια της Αθήνας, η κοντινότερη δημοτική βιβλιοθήκη είναι για κλάματα. Πριν από 15 χρόνια δώρισα περίπου 100 βιβλία. Ο δήμαρχος μου έστειλε ευχαριστήρια επιστολή, ουδέποτε πρόσεξα τα βιβλία "μου" στα ράφια της βιβλιοθήκης. Εάν τα βιβλία μου αξιολογήθηκαν ως ακατάλληλα για δανειστική χρήση, ή μη επιθυμητά, θα μπορούσε η βιβλιοθήκη να οργανώσει παζάρι μεταχειρισμένων βιβλίων με σκοπό να μαζέψει λεφτά για να προμηθευτεί καινούργια βιβλια, όπως γίνεται αλλού.
Οι δημοτικοί υπάλληλοι μπήκαν με τον γνωστό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με την επιστήμη της βιβλιοθηκονομίας. Τυχαίνει να έχω κοινωνική επαφή με έναν απ'αυτούς, μου λέει ότι στις αποθήκες έχουν πολλά βιβλία από δωρεές που δεν έχουν αξιολογηθεί ποτέ, "έλα πάρε ότι θες, δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε."
Είμαι "καλομαθημένη" από το δίκτυο των δημοτικών βιβλιοθηκών της Βοστώνης, για να μην αναφέρω τις διάφορες πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες όπου σπόυδασα, και μου λείπει μία καλή βιβλιοθήκη, με καλό reference section, πρόσβαση σε αρχεία εφημερίδων, κλπ.
'Οταν ταξιδεύω σε άλλες χώρες μου αρέσει να επισκέπτομαι τις βιβλιοθήκες, έτσι για να πάρω μία "μυρουδιά." (Επίσης επισκέπτομαι τα κεντρικά κτήρια των ταχυδρομείων, και τους κύριους/παλιούς σιδηροδρομικούς σταθμούς, με ενδιαφέρουν οι λειτουργικοί δημόσιοι χώροι όπως και η αρχιτεκτονική τους.)
Τα βιβλία μου τα χαρίζω τώρα μέσω Bookmooch & Bookcrossing.

Θα συμφωνήσω απόλυτα κι εγώ με Endo για τον Καζαντζάκη, τον οποίο θεωρώ ανυπέρβλητο για τις φιλοσοφικές ιδέες που περιέχει το έργο του, πληθωρικός και δύσκολος, ΄"ανήφορος", το έργο του όπως θα μας έλεγε κι ο ίδιος. Ως εκπαιδευτικός/φιλόλογος προσπαθώ να μυήσω τους μαθητές μου στη μαγεία του μέσα από τις διαθεματικές και ερευνητικές εργασίες, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αμφισβήτηση! Θεωρώ πολύ δυνατά τα κείμενα του Παπαδιαμάντη και του Βιζυηνού με το έντονο ψυχογραφικό και ηθογραφικό στοιχείο. Από ποίηση λατρεύω τον Καβάφη με τη διάχυτη ειρωνεία του, το Λειβαδίτη και τη Δημουλά, το Μίλτο Σαχτούρη, το Ντίνο Χριστιανόπουλο κ.ά
Πράγματι, μεγάλο θέμα το ποια πράγματι είναι η καθαυτή λογοτεχνία και ποια η παραλογοτεχνία, πάντως στην Ελλάδα ευδοκιμεί και προβάλλεται το δεύτερο περισσότερο...

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το έργο "ο Χριστός ξανασταυρώνεται" του Ν. Καζαντζάκη-για μενα δεν υπάρχει πιο επίκαιρο κείμενο που να περιγράφει πιο άμεσα και λογοτεχνικά τη σύγχρονη κατάσταση στην Ελάδα (αίτια της κρίσης) «Είχαμε αρχίσει στο πλούσιο το χωριό μας να βαραίνουμε, μα πολυτρώμε και να παραφορτώνουμε την ψυχή μας με κρέατα. Ειρήνη, ασφάλεια, καλοπέραση, η σάρκα είχε θρασέψει κι είχε καταπλακώσει την ψυχή. Λέγαμε : όλα πάνε καλά, δικαιοσύνη βασιλεύει στον κόσμο, κανένας δε πεινάει , κανένας δεν κρυώνει, κόσμος καλύτερος δεν υπάρχει. Κι ο Θεός μας λυπήθηκε - μας έστειλε τον Τούρκο που μας ξεπάτωσε , μας πέταξε στους πέντε δρόμους, αδικηθήκαμε κι είδαμε πως ο κόσμος είναι γεμάτος αδικίες˙ πεινάσαμε και κρυώσαμε , κι είδαμε πως υπάρχει πείνα και κρύο ˙ και δίπλα από τους ανθρώπους που κρυώνουν και πεινούν – το ’δαμε κι αυτό ! – άλλοι που τρων τον αβλέμονα , κι είναι πάντα αναμμένα τα τζάκια τους, και βλέπουν τους γυμνούς και πεινασμένους και γελούν. Μας άνοιξε η συμφορά τα μάτια μας, είδαμε ˙ μας άνοιξε η πείνα τα φτερά μας , ξεφύγαμε από το δίχτυ της αδικίας και της καλοπέρασης ˙ είμαστε λεύτεροι ! Μπορούμε τώρα ν’ αρχίσουμε μια καινούρια, πιο τίμια ζωή , δόξα σοι ο Θεός ! »

Είμαι νέος εδώ και όποιος διαβάσει τα βιβλία .. Μου αρέσει να διαβάζω. Δεν είμαι διαβάζω σωστά, είμαι άρρωστος 2 εβδομάδες.

Shana wrote: "Είμαι νέος εδώ και όποιος διαβάσει τα βιβλία .. Μου αρέσει να διαβάζω. Δεν είμαι διαβάζω σωστά, είμαι άρρωστος 2 εβδομάδες."

Hi Shana, welcome to Goodreads. Kudos for trying to write in Greek! Seeing as Greek is an extremely difficult and complicated language, you could also write in English. I'm sure that most of the people in this group can understand English. Looking forward to exchanging views on one of our favorite subjects ...books! :)

Nana wrote: "Shana wrote: "Είμαι νέος εδώ και όποιος διαβάσει τα βιβλία .. Μου αρέσει να διαβάζω. Δεν είμαι διαβάζω σωστά, είμαι άρρωστος 2 εβδομάδες."

Hi Shana, welcome to Goodreads. Kudos for trying to write..."

Σας ευχαριστώ, εντάξει δεν είμαι καλή γράψει engilsh .. Γράφω ότι με κατάλαβαν στα ελληνικά και τα βιβλία σαν περισσότερο Στίβεν Κινγκ, τους νέους ενήλικες .. Μπορείς να κατανοήσει την Ελληνική γράφουν

Πόσο πορωμένοι είστε με το διάβασμα? Κάντε αυτό το τεστ και θα μάθετε!

http://bookstand.gr/2013/04/16/ερωτημ...