Özer Avcu

“Aklımda hep serviler var, ayçiçekleri tablosuna benzer bir şeyde onları kullanmak istiyorum çünkü benim aklımdaki şekilde hâlâ resmedilmemiş olmaları beni hayrete düşürüyor. Servilerin biçimleri ve oranları Mısır dikilitaşları kadar güzel. Yeşilleri o kadar farklı ki. Güneşli bir manzaranın ortasında kara bir leke gibi ama gördüğüm en ilginç siyah tonlarından biri bu ve kafamda canlananı tam olarak yansıtmak çok zor. Ama bir de onları mavinin önünde görmen lazım, hatta mavinin içinde. Her yerde olduğu gibi burada da doğayı resmetmek için uzun süre içinde kalman gerekiyor.”
― Vincent van Gogh, Van Gogh 1853-1890

“Matisse bir zamanlar bir santimetre kare mavi ile aynı mavinin bir metre karesinin aynı şey olmadığını söylemişti. Alanın yaygınlığı tonu değiştirir. Aynı şekilde, mavi bir daire aynı maviden bir kareyle aynı şey değildir. Sınırların şekli de tonu değiştirir. Ama bu yalnızca başlangıç. Her ton doku tarafından, çevresindeki diğer tonlarla görüntünün yarattığı uzam tarafından, resmin içindeki ve üzerindeki ışık tarafından ve görüntünün çekim alanı demek olan o tuhaf olgu –asla hareket etmeyen bu sessiz sanatın çerçevesi içinde, nesnelerin düşme ve gerileme oranlarını belirleyen şey– tarafından farklılaştırılır.”

sayfa 19”
― John Berger, Görünüre Dair Küçük Bir Teoriye Doğru Adımlar