Ayşe buse

“Yeni ölen kişi önce korkunç tehlikelerle kuşatılmış bir yoldan geçerek varılan İki Hakikat Salonu'nda yargılanmak zorundaydı. Burada ölen kişinin kalbi bir teraziye konarak maat tüyü ile tartılırdı. Tanrı Anubis teraziyi kontrol eder ve katip tanrı Thoth sonuçları hayat ağacının yapraklarına yazardı. Eğer kötü düşünceler ve eylemlerle dolu olan kalp tüyden ağır basarsa dişi canavar Ammut tarafından bir lokmada yutulurdu. Mısırlılar bu yargıdan kaçmak için Olumsuz İtiraf yapar ve işlemedikleri tüm günahları sıralarlardı.”
― Neil Philip, Myths in Minutes

“Ah!.. Bu sevilmek lezzetinden bir türlü vazgeçemiyorum Şule!”
― Fatma Aliye Hanım, Refet

“Lolita, light of my life, fire of my loins. My sin, my soul. Lo-lee-ta: the tip of the tongue taking a trip of three steps down the palate to tap, at three, on the teeth. Lo. Lee. Ta. She was Lo, plain Lo, in the morning, standing four feet ten in one sock. She was Lola in slacks. She was Dolly at school. She was Dolores on the dotted line. But in my arms she was always Lolita. Did she have a precursor? She did, indeed she did. In point of fact, there might have been no Lolita at all had I not loved, one summer, an initial girl-child. In a princedom by the sea. Oh when? About as many years before Lolita was born as my age was that summer. You can always count on a murderer for a fancy prose style. Ladies and gentlemen of the jury, exhibit number one is what the seraphs, the misinformed, simple, noble-winged seraphs, envied. Look at this tangle of thorns.”
― Vladimir Nabokov, Lolita

“Yalan söylüyordu beyefendi, hep yalan söyledi. O kız hayatında tek bir doğru söz etti mi bilmiyorum. Fakat ben o ne dese inanıyordum, elimde değildi.”
― Prosper Mérimée, Carmen