Ana Bubunauri

“- გიჟები? არა. ოღონდ ერთი იყო, თმაში ყვავილებს იწნავდა.
- კაცი?
- არა, ქალი.
- კიდევ რას აკეთებდა.
- არაფერს, მაგრამ თმაში ყვავილებს იწნავდა.
- ჰეე, - ხელი აუქნია ლტოლვილმა, - რეებს იძახი, ასე რომ წახვიდე, მთელი ლამაზ-ქალაქის დედაკაცობა გიჟი გეგონება - მერე რა, ყვავილებს თუ იწნავდა, ა, დომენიკო?
- რა ვიცი, მაგრამ არც დღესასწაული იყო და არც არაფერი.
- დიდი ამბავი.
- თანაც უკვე გათხოვილი იყო.
- მერე რა, ქალი ქალია.”
― Guram Dochanashvili, სამოსელი პირველი