Ahmad Hadipour

“Art flies around truth, but with the definite intention of not getting burnt. Its capacity lies in finding in the dark void a place where the beam of light can be intensely caught, without this having been perceptible before.”
― Franz Kafka, The Blue Octavo Notebooks

“دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه ی ایام دل آدمیان است”
― هوشنگ ابتهاج

“ارغوان
شاخه هم خون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز
آفتابیست هوا یا گرفته است هنوز
من در این گوشه که از دنیا بیرونست
و آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می بینم دیوارست
آه این سقف سیاه
آنچنان نزدیکست
که چو بر می کشم از سینه نفس
نفسم را بر می گرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می ماند
کور سویی ز چراغی رنجور
قصه پرداز شب ظلمانیست
نفسم می گیرد
که هوا هم این جا زندانیست
هر چه با من این جاست رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز گوشه چشمی هم بر خاموشی این دخمه نیانداخته است
هم در این گوشه خاموش فراموش شده
که از دم سردش هر شمعی خاموش شده
یاد رنگینی در خاطرم گریه می انگیزد”
― هوشنگ ابتهاج / سایه / Hushang Ebtehaj

“Everyone carries a room about inside him. This fact can even be proved by means of the sense of hearing. If someone walks fast and one pricks up one’s ears and listens, say in the night, when everything round about is quiet, one hears, for instance, the rattling of a mirror not quite firmly fastened to the wall.”
― Franz Kafka, The Blue Octavo Notebooks