Joël Linger

“Now I am quietly waiting for
the catastrophe of my personality
to seem beautiful again,
and interesting, and modern.

The country is grey and
brown and white in trees,
snows and skies of laughter
always diminishing, less funny
not just darker, not just grey.

It may be the coldest day of
the year, what does he think of
that? I mean, what do I? And if I do,
perhaps I am myself again.”
― Frank O'Hara, Meditations in an Emergency

“It's the questions we can't answer that teach us the most. They teach us how to think. If you give a man an answer, all he gains is a little fact. But give him a question and he'll look for his own answers.”
― Patrick Rothfuss, The Wise Man's Fear

“I thought of all the others who had tried to tie her to the ground and failed. So I resisted showing her the songs and poems I had written, knowing that too much truth can ruin a thing. And if that meant she wasn't entirely mine, what of it? I would be the one she could always return to without fear of recrimination or question. So I did not try to win her and contented myself with playing a beautiful game. But there was always a part of me that hoped for more, and so there was a part of me that was always a fool.”
― Patrick Rothfuss, The Wise Man's Fear

“Als ik één ding kan is het liefhebben. Dat lijkt niet veel bijzonders, maar ik ben er trots op.
Ik heb het geleerd zoals een zwerfhond leert zwemmen: omdat hij met de rest van de worp in een jutezak werd gepropt en in een snelstromende rivier is geworpen.
Die ene die het tegen alle verwachtingen in gered heeft, dat ben ik.
Met in mijn oren nog het gejank van degenen die het niet haalden, moest ik leren ergens van te houden.
Ik ben niet onder gegaan.
Ik heb de kant bereikt.
Ik heb lief.
Andere mensen dragen hun verdriet in hun hart.
Ongezien holt dat hen vanbinnen uit. Het is mijn redding geweest dat ik mijn verdriet aan de buitenkant draag, waar het niemand kan ontgaan.
”
― Arthur Japin, Een schitterend gebrek