Aylin Koç

“Açılmaz kapıları açmanız mı gerek?
Dünyada insanca yaşamanız mı gerek?
Bırakın o zaman iki dünyayı birden:
Ey ölü canlılar, canlar uyanık gerek!

Sayfa: 63”
― Ömer Hayyam, Rubailer

“Varlığımın bir anlamı var mıydı ki, yokluğumun olsun? Her şey rastlantısal mı, yoksa ilahi bir plana göre mi işliyor? Tasarladım mı, tasarlandım mı; bir düş mü görüyorum yoksa başka birinin düşü müyüm; daha doğrusu düşümde, başka birini düşleyen birinin gördüğü düşteki- sonsuza kadar uzatılabilecek sayıda bir ayna oyunu muyum?

Sayfa:462”
― Zülfü Livaneli, Konstantiniyye Oteli

“O sesimsi şey - ses diyeceğiz artık ona, çünkü başka dünyavi sözcük yok bunun için-başının ağrıyıp ağrımadığını soruyor, Zehra "Galiba" diye cevap veriyor; "sanırım ağrıyor." O ses gülüyor, "Anladım" diyor, "çünkü bu ağrıyı bilirim. "Nereden bilirsin" diye soruyor Zehra. Ses, "Çünkü benim de başım ağrımıştı" diye yanıtlıyor onu.
Zehra'nın kafasının içindeki konuşma devam ediyor.
"Ne zaman ağrımıştı?
"Darbe aldığım zaman"
"Ne darbesi?
"İsyan sırasında başıma aldığım darbe."
"Cop mu, gaz kapsülü mü, TOMA mı?

Sayfa: 15”
― Zülfü Livaneli, Konstantiniyye Oteli

“Atılan her büyük adımın taşlarını kurbanlar dizer.”
― Kim Liggett, Blood and Salt