aslı

“Bu tıpkı Descartes gibi. Önce neyi anlayabileceğimiz hakkında çok eleştirel düşünceler geliştiriyor. Sonra da tanrıyı ve daha ne varsa hepsini arka kapıdan alıveriyor içeri.”
― Jostein Gaarder

“I saw my life branching out before me like the green fig tree in the story. From the tip of every branch, like a fat purple fig, a wonderful future beckoned and winked. One fig was a husband and a happy home and children, and another fig was a famous poet and another fig was a brilliant professor, and another fig was Ee Gee, the amazing editor, and another fig was Europe and Africa and South America, and another fig was Constantin and Socrates and Attila and a pack of other lovers with queer names and offbeat professions, and another fig was an Olympic lady crew champion, and beyond and above these figs were many more figs I couldn't quite make out. I saw myself sitting in the crotch of this fig tree, starving to death, just because I couldn't make up my mind which of the figs I would choose. I wanted each and every one of them, but choosing one meant losing all the rest, and, as I sat there, unable to decide, the figs began to wrinkle and go black, and, one by one, they plopped to the ground at my feet.”
― Sylvia Plath, The Bell Jar

“Tuhaf, öyle değil mi?" dedi Roman. "Bütün bunları iyice bir düşünmek gerek."
Ve iyice bir düşünmeye koyulduk. Bu iş çok zamanımızı aldı. Ancak bahar geldiğinde ve tamamen şans eseri her şeyi anladık.”
― Boris Strugatsky; Arkadi Strugatsky, Понедельник начинается в субботу. Сказка о Тройке

“Yarı okunmuş kitaplar ve dergiler, yarı kullanılmış havlular arasında yuvarlanmıştı. Öbür teki kaybolmuş çoraplar, yarı içilmiş kahve fincanlarına yaslanmaktaydı. Bir zamanlar yarı yenmiş bir sandviç olan şey, şimdi yarı yarıya Arthur'un ne olduğunu asla bilmek istemediği bir şeye dönüşmüştü. Bu yığının üzerine bir şimşek gönderirseniz diye düşündü kendi kendine, hayat döngüsünü yeniden başlatabilirsiniz.”
― Douglas Adams, So Long, and Thanks for All the Fish