Αναστασια

“«-Εγώ την τρέλα μου την φοράω καπέλο, μεγάλε. Δεν την αφήνω να μου γίνει θηλιά. Κι όσο για την παράγκα μου, μόλις δω πως πιάνει κοριούς, ανάβω ένα σπίρτο και την καίω. Δεν το ‘χω για τίποτα. ‘’Πόσο κάνει;’’ Λέω στη μοίρα μου. Τι χρωστάω; Τόσο… Μου λέει. Παρ’ τα και δίνε του. Έχω ένα ραντεβουδάκι με την επόμενη μέρα…»”
― Alkyoni Papadaki

“Νιώθω ότι η ζωή μου προχωρά και οι άλλοι ορίζουν τις επιλογές μου και δεν θα έπρεπε να νιώθω έτσι. Ακόμη καλύτερα, δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.”
― Τατιάνα Τζινιώλη, Road Trip

“«Ακόμη δεν λες να το καταλάβεις; Είναι αγάπη, Κρυσταλλία» της είπε, θυμίζοντάς της λόγια που της είχε πει η Μαρίνα κάποτε,σαν σε μια άλλη ζωή. «Μπορεί να μην είναι πάντα τέλεια, αλλά το σημαντικό είναι να τη βιώνεις. Η αγάπη είναι σαν το νερό. Μπορεί να σε ξεδιψάσει στις πιο απελπισμένες σου στιγμές.»
«Μπορεί, όμως, και να σε πνίξει» ψιθύρισε η Κρυσταλλία.
«Μπορεί» συμφώνησε ο Κωνσταντίνος και έφερε τα χέρια της στο στόμα του και τα φίλησε. «Αλλά είναι ένα ρίσκο που είμαι πρόθυμος να πάρω. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ άλλη μια μέρα μακριά σου. Δεν
μπορώ...»”
― Γιώτα Παπαδημακοπούλου, Μέχρι το τέλος του χρόνου

“Ξαφνικά έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή, όπου όλες σου οι βεβαιότητες ανατρέπονται, Απόψε, σίγουρα πρόκειται για μια τέτοια στιγμή".”
― Mary Eleftheriadou, Κάστρα χτισμένα στα κύματα