Mohammad.R.Ostovar

“...
اگر همیشه فقط این نبود زندگی ما
سکوت یک شب غمگین نبود زندگی ما

اگر که خاطره هامان نصیب باد نمی شد
اگر دوباره اگرهایمان زیاد نمی شد...

قرار نیست به این کوچه نوبهار بیاید
قرار نیست اگرهایمان به کار بیاید

قرار نیست کمی اتفاق خوب بیفتد
که پشت پنجره ی بسته مان بهاربیاید

قرار نیست که پایان قصه تلخ نباشد
میان سفره یمان غیرِ زهرمار بیاید

قرار نیست کسی از میان مردم دنیا
برای بردن این نعش بی مزار بیاید

قرار نیست که فردای نارسیده ی روشن
برای دیدن این قوم سوگوار بیاید

قرار نیست که خوشبختی تلف شده ی ما
پس از تحمل یک عمر انتظار بیاید

دعا کنیم که این شهر بی پرنده نماند
دعا کنیم زمستان شوم زنده نماند

دعا کنیم که هرشاخه شکل دار نگیرد
دوباره کوچه یمان بوی انفجار نگیرد

دعا کنیم که آینده بی فروغ نباشد
دعا کنیم دعاهایمان دروغ نباشد...”
― حامد ابراهیم‌پور, آلن دلون لاغر می شد و کتک می خورد