Mani

“و زیباترین خمیازه را كبریت كشید به گاه افروختن
تا سیمای تو حادثه‌ای باشد در میان تاریكی.
آن‌گاه كه برگریزان، این كف‌زدن شدید بر می‌خاست
برای خضری، به شكل پیری‌ی من
كه حتی مرگ خود را نیز باخته بود .”
― بیژن الهی

“به تصویر درختی
كه در حوض
زیر یخ زندانی ست،
چه بگویم؟”
― بیژن الهی

“به تصوير درختى
كه در حوض
زير يخ زندانى ست،
چه بگويم؟
من تنها سقف مطمئنم را
پنداشته بودم خورشيد است
كه چتر سرگيج هام را
– همچنان كه فرو نشستن فواره ها
از ارتفاع گيج پيشانى ام مى كاهد –
در حريق باز مى كند؛
اما بر خورشيد هم
برف نشست.
چه بگويم به آواى دور شدن كشتى ها
كه كالاشان جز آب نيست
– آبى كه مى خواست باران باشد –
و بادبانهاشان را
خداى تمام خداحافظى ها
با كبوتران از شانه ىِ خود رم داده...”
― بیژن الهی

“پس که
یک شب پس از باران، چتر را میبندد و تنها می‌شود ؟
الف – لام – میم، سلام بر تبرهایی که
حروف آزادی را
جدا جدا کرده‌اند !”
― بیژن الهی